Do 5 listopada Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przekazała na konta rolników 4,5 mld zł.

Zaliczki w pierwszej kolejności dla poszkodowanych przez suszę

907 tys. rolników otrzymało już zaliczki z tytułu płatności bezpośrednich za 2018 r.  Zaliczki w wysokości 70 proc. trafiają na konta rolników od 16 października. Jak przypomina Agencja w pierwszej kolejności otrzymują je poszkodowani przez tegoroczną suszę czy ASF.

W tym roku o dopłaty bezpośrednie ubiega się ponad 1,3 mln rolników. Do końca listopada otrzymają oni ok. 10 mld zł w formie zaliczek z ogólnej puli 14,8 mld zł przeznaczonych na dopłaty bezpośrednie. Pozostała część pieniędzy będzie wypłacana rolnikom sukcesywnie od 1 grudnia do czerwca 2019 r.

Płatności z PROW

ARiMR realizuje także płatności z PROW 2014-2020. Tempo ich przekazywania na konta rolników jest szybsze niż w latach ubiegłych. To m.in. efekt składania wniosków przez internet, które usprawnia ich weryfikację i przyspiesza wydanie decyzji. Dotychczas Agencja wypłaciła z tytułu ONW, płatności rolnośrodowiskowych i rolno-środowiskowo-klimatycznych oraz zalesieniowych łącznie blisko 520 mln zł.

źródło ARiMR, fot. pixabay

W Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 – 2020 przewidziano wsparcie na inwestycje chroniące  gospodarstwa przed afrykańskim pomorem świń (ASF) czy powodzią. 

Wnioski o taką pomoc już można składać w oddziałach regionalnych ARiMR do 4 grudnia 2018 r. Można to zrobić osobiście przez upoważnioną osobę lub nadać przesyłką rejestrowaną w placówce Poczty Polskiej.

Nabór takich wniosków prowadzony jest w ramach poddziałania “Wsparcie inwestycji w środki zapobiegawcze, których celem jest ograniczenie skutków prawdopodobnych klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych i katastrof” na operacje typu “Inwestycje zapobiegające zniszczeniu potencjału produkcji rolnej”.

Kto może skorzystać ze wsparcia?

W tym naborze ze wsparcia mogą skorzystać dwie grupy beneficjentów:

• rolnicy, którzy zajmują się chowem lub hodowlą nie mniej niż 50 sztuk trzody chlewnej. Mogą oni otrzymać maksymalnie 100 tys. zł w całym okresie realizacji PROW 2014 – 2020, na inwestycje chroniące przed rozprzestrzenianiem się afrykańskiego pomoru świń (ASF). Przy czym wysokość dofinansowania przyznanego przez ARiMR, nie może przekroczyć 80 proc. kosztów kwalifikowalnych przedsięwzięcia
• spółki wodne lub związki spółek wodnych, w których większość stanowią rolnicy posiadający grunty rolne. Mogą one otrzymać maksymalnie 500 tys. zł w całym okresie realizacji PROW 2014 – 2020, na inwestycje w urządzenia zapobiegające zniszczeniu gospodarstw przez powódź. Także w tym przypadku limit dofinansowania wynosi 80 proc. kosztów kwalifikowalnych. Ważne jest, żeby spółka została utworzona do wykonywania, utrzymania oraz eksploatacji urządzeń służących do ochrony gospodarstw członków spółki wodnej przed powodzią lub melioracji wodnych oraz prowadzenia racjonalnej gospodarki na terenach zmeliorowanych będących w posiadaniu członków spółki wodnej.

Dokumenty niezbędne do ubiegania się o pomoc – otwórz

źródło: ARiMR, fot. pixabay

Zbiory kukurydzy na ziarno w Polsce dobiegają końca. Plony są bardzo zróżnicowane i wahają się w przedziale od 2 do 12 ton ziarna o wilgotności od 14 do 22%. Według szacunków przedstawionych w biuletynie MARS, średni plon ziarna kukurydzy w Polsce w tym sezonie wyniesie 6,04 t/ha, co jest wynikiem o 16% niższym od ubiegłego sezonu. W UE największe spadki plonów kukurydzy wystąpiły w Niemczech (spadek plonów o ponad 40% do 5,56 t/ha), Czechach i Belgii. Średni plon kukurydzy w krajach UE wyniósł 7,63t/ha i jest to wynik o prawie 5% powyżej średniej z ostatnich pięciu lat. Jest to zasługa dobrych plonów kukurydzy na Bałkanach. Szacuje się, że zbiory kukurydzy na ziarno w krajach UE wyniosą w sumie ponad 59 mln t i jest to o 4 % mniej niż w ubiegłym roku (spadek powierzchni zasiewów).

Na Ukrainie z 70% powierzchni, zebrano 22,5 miliona ton kukurydzy co daje plon w granicach 7 t/ha i może wskazywać na zbiory oscylujące wokół 32 mln t. Z powodu suszy w europejskiej części Rosji zbiory kukurydzy zmniejszy się do 10 milionów ton. Wejście na rynek świeżo zebranej kukurydzy wywiera presję na ceny. W Chicago kontrakty  na kukurydzę spadły do 373 c/bu co daje 553 zł/t, natomiast w Paryżu dzisiaj po 14 kukurydza została wyceniona na 174 €, co daje  753 zł/t. Z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że przecena kukurydzy co najmniej na starym kontynencie nie będzie się znacząco rosnąć.

O umiłowaniu ziemi, wychowaniu w pracy i rolniczych tradycjach, a nade wszystko o wartości, jaką stanowi rodzina, zechciała nam opowiedzieć rodzina Kopciów z Płonkówka na Kujawach. | Bernadetta Ryńska

„Jak świat światem, tak Kopcie Kopciami zawsze byli rolnikami”. To właśnie tymi słowami opowieść o swojej rodzinie rozpoczęli nasi bohaterowie – Jolanta Kopeć i jej bratanek Marcin. Oboje głęboko zafascynowani historią swojej rodziny podkreślają szczególnie silne tradycje związane z pracą na roli. Nie jest to fascynacja bezpodstawna, w dążeniu bowiem do poznania własnych dziejów odkryli już 7 pokoleń rolników i gospodarzy. Najstarsze wzmianki, do których udało im się do tej pory dotrzeć, pochodzą już z XVIII wieku. Najwięcej natomiast informacji i pamiątek zgromadzili po Jakubie Popku i jego żonie Agnieszce. Właśnie to małżeństwo stanowi silny i „gruby” pień ich drzewa genealogicznego, które cały czas się rozrasta.

Młody Jakub Popek w mundurze z okresu I wojny światowej.

Lasowiak z Podkarpacia

Jakub Popek urodził się 17 listopada 1898 roku we wsi Mazury (powiat Kolbuszowa na Podkarpaciu) jako dziewiąte z dziesięciorga dzieci Jana i Balbiny. Wychowywał się w niedużym, pięciomorgowym gospodarstwie swojego ojca, który dodatkowo był flisakiem – spławiał drewno, które również sam pozyskiwał. Było to w tamtym regionie zajęcie bardzo popularne. Stąd też ludność tamtejszą określano mianem „Lasowiaków”. Z tamtego okresu zachowały się zdjęcia młodego Jakuba w mundurze legionisty. Brał on udział w I wojnie światowej, a później, jako ochotnik, w walkach wojny bolszewickiej. W 1922 roku bierze ślub z Agnieszką, z domu Olszowa. Ojcowiznę sprzedaje. Słabe gleby i podniszczone budynki gospodarskie nie dawały mu perspektyw rozwoju. Jako pasjonat rolnictwa, inteligentny i operatywny, za pieniądze ze sprzedaży sprowadza się na odległe Kujawy, do wsi Sędowo. Tam wraz z żoną obejmują około 15-hektarowe gospodarstwo. W Sędowie urodziły im się dwie pierwsze córki, Julianna i Genowefa.

Jakub Popek, już jako wójt gminy, ale także były legionista, pomagał przy usypywaniu kopca Piłsudskiego w Krakowie

Korzystna wymiana

W 1924 roku rodzina Popków zmienia swoje miejsce zamieszkania. Przenoszą się do oddalonego o około 30 km Płonkówka, zamieniając się gospodarstwami z Janem Kuklą. Dla obu gospodarzy była to wymiana korzystna. Gospodarstwo Kukli było zadłużone, ale miało lepsze, żyzne ziemie i duży, piękny dom. Dzięki tej wymianie udało mu się odciążyć od części długów. W Płonkówku Jakubowi i Agnieszce rodzą się jeszcze dwie córki, Stanisława i najmłodsza – Józefa. Płonkówko należało do terytorium okupacji pruskiej. W okresie międzywojennym na te ziemie przybyło dużo ludności napływowej z okolic Krakowa i Rzeszowa. Jakub Popek, mając duże poparcie „swoich”, wystartował w wyborach na wójta gminy Rojewo. Gdy rozpoczynał swoją drugą kadencję na tym stanowisku, wybucha II wojna światowa. Został wtedy aresztowany. Szczęśliwie z aresztu wrócił, choć wiedział, że z racji pełnionej funkcji nadal jest w niebezpieczeństwie. Mimo to nie zdecydował się na ucieczkę. Chcąc mieć na oku gospodarstwo oraz rodzinę, schował się we własnej stodole.

Część prac, mimo postępu mechanizacji, trzeba było prowadzić ręcznie. Pamiątkowa fotografia z wykopków ziemniaków.

Wytrwałość w obronie ziemi

Nie trzeba było długo czekać, by do „samotnej” gospodyni wraz z czwórką córek przybył ktoś chętny do pomocy. Agnieszka w tajemnicy, pod osłoną nocy przynosiła schowanemu w słomie Jakubowi jedzenie. Niestety, samozwańczy pomocnik okazał się szpiegiem. Zauważył to i doniósł na Popków. Stodołę przeszukano, dźgając snopy bagnetami. Zakrwawionego Jakuba zabrano w październiku 1939 roku i od tego czasu słuch o nim zaginął. Krótko po tym zdarzeniu na gospodarstwo osamotnionej Agnieszki wszedł okupant niemiecki. Agnieszka oraz jej córki były zmuszone pracować i usługiwać w niemieckich gospodarstwach. Mimo straty męża i okrucieństw wojny, nie utraciła hartu ducha. W 1945 roku, zaraz po ustaniu walk, wraca na swoje gospodarstwo i postanawia sama je odbudować. Agnieszka wraz z córkami z powodzeniem gospodaruje na 20 hektarach. Córki wydaje za mąż. Wszystkie, poza najmłodszą – Józefą, przenoszą się do gospodarstw swoich mężów. Józefa natomiast w 1957 roku bierze ślub z rolnikiem, Józefem Kopciem i razem przejmują gospodarstwo matki.

Józef i Józefa Kopciowie wraz z dziećmi przed swoim domem w Płonkówku. O zaradności i dobrym gospodarowaniu Józefa może świadczyć też jego majętność – jako pierwszy we wsi posiadał samochód.

Dwie rolnicze rodziny

Józef Kopeć urodził się 15 marca 1928 roku w Perkowie jako jeden z sześciorga rodzeństwa. Wywodził się także z wielopokoleniowego, rodzinnego gospodarstwa. Jego rodzice, Franciszek i Anastazja, prowadzili bardzo duże, jak na tamte czasy, i rozwojowe, 35-hektarowe gospodarstwo. Józef, decydując się jednak na przyjście do swojej żony, nie wiedział jeszcze, że dane mu będzie prowadzić także gospodarstwo własnego ojca. Los tak pokierował rodzeństwem Józefa, że każdy z nich osiedla się na gospodarstwach swoich współmałżonków. Jedynie najmłodsza Jadwiga wraz z swoim mężem zostaje na połowie ziemi z rodzinnego gospodarstwa. Na łożu śmierci Anastazja postanawia przekazać pozostałą połowę temu z potomków, który ma najwięcej dzieci. Spadkobiercą według tego kryterium okazał się właśnie Józef. W ten sposób osiedlony już u żony Józefy w Płonkówku Józef obejmuje dodatkowe 17 hektarów ojcowizny. Było to nie lada wyzwanie, ponieważ obie wsie są od siebie oddalone o jakieś 15 km. Józef, jako zapalony rolnik, wykazuje się dużą innowacyjnością. W latach 60. i 70. wprowadza uprawę nowych gatunków. Rozpoczyna od plantacji nasiennych grochu, by później wyspecjalizować się w uprawie ziół. Na jego polach rosły takie rośliny, jak: kminek, mak, kolendra, ostropest i majeranek. Dodatkowo uprawiał także ziemniaki i buraki cukrowe. Odbiorcą surowca zielarskiego był Herbapol. Słoma kminkowa wykorzystywana była przy skarmianiu bydła mlecznego. Ma ona bowiem właściwości mlekopędne. Kminek jest rośliną dwuletnią, dlatego by z pola obsianego kminkiem mieć także plon w pierwszym roku uprawy, wsiewano dodatkowo groch lub mak. Uprawa maku była jednak bardzo pracochłonna. Wymagała ręcznego odchwaszczania. Zbiór także odbywał sie ręcznie. W pracach polowych pomagała Józefowi liczna rodzina oraz zatrudnieni pracownicy.

Fotografia ze zjazdu rodziny Popków w 2006 roku. Dzieci przebrane w stroje kujawskie prezentują drzewo genealogiczne, któremu początek dali Jakub i Agnieszka Popkowie.

Rodzina przede wszystkim

Józef i Józefa doczekali się licznego potomstwa. Urodziło im się sześcioro dzieci, 3 synów i 3 córki. Każde z nich wzorem poprzednich pokoleń związało się silniej lub słabiej z rolnictwem. Gospodarstwo w Płonkówku przejął po rodzicach syn Mirosław, a na ziemiach w Perkowie do 2014 roku gospodarował syn Grzegorz. Niestety, zmarł w 2014 roku, a gospodarstwo dalej prowadzi jego żona Małgorzata. Pozostałe rodzeństwo osiedliło się w obrębie Kujaw. Już także kolejne pokolenia Kopciów, wnukowie Józefa i Józefy, prowadzą swoje gospodarstwa. Wszyscy członkowie tej dużej rodziny są ze sobą blisko związani. Okazji do spotkań jest wiele. Na szczególną uwagę zasługuje też postać siostrzeńca Jakuba Popka, ks. infułata Józefa Sondeja. Jako jedyny z Podkarpacia cały czas starał się utrzymywać kontakt z rodziną osiedloną na Kujawach, wysyłając w te strony corocznie życzenia świąteczne. Najmłodsza córka Józefa i Józefy, wspomniana już pani Jolanta, postanowiła skontaktować się z księdzem Sondejem. Tak doszło do pierwszych odwiedzin na Podkarpaciu, w rodzinnych okolicach. Dzięki temu pani Jola poznała część rodziny swego dziadka, Jakuba Popka. Również podczas tego spotkania narodził się pomysł organizacji pierwszego zjazdu rodziny Popków. Do finalizacji tego pomysłu doszło w 2006 roku w Płonkowie, m.in. dzięki ogromnemu zaangażowaniu pani Jolanty, ale też i pozostałych członków rodziny. Na mszę świętą, koncelebrowaną przez ks. Sondeja, a następnie na wspólne biesiadowanie zjechało się ponad 80 członków rodziny Popków, ale i przedstawiciele rodziny Kopciów, bezpośrednio spokrewnionych z Popkami. By podkreślić wyjątkowy, rolniczy charakter rodziny i jej przywiązanie do pracy na roli, dzieci, składając dary na mszy, nosiły kujawskie stroje. Darami tymi były: ziemia kujawska, ziarno zbóż i snop wyrośniętego zboża. Ogromną symbolikę miało też miejsce biesiadowania. Rodzina wspólnie zebrała się w starej części domu Józefa i Józefy w Płonkówku, wchodząc do niego przez nową część, wybudowaną już przez następcę, pana Mirosława. W ten sposób rodzina symbolicznie powróciła do swoich korzeni.

Jeszcze przed ruszeniem wypłat zaliczek ARiMR przypominała rolnikom, o sprawdzeniu czy numer rachunku bankowego jaki posiadają jest aktualny, ponieważ bez niego nie otrzymają należnych dopłat.

Od 16 października Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa rozpoczęła wypłaty zaliczek na poczet dopłat bezpośrednich za 2018 r. oraz realizację tegorocznych płatności obszarowych finansowanych z budżetu Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich. Pieniądze będą przekazywane rolnikom na ich konta bankowe, na które ARiMR przekazywała dopłaty za ubiegły rok. Dlatego bardzo ważne jest, aby numery rachunków były aktualne. Co roku zdarzają się sytuacje, w których pieniądze przekazywane rolnikom na ich konta bankowe, wracają do ARiMR, ponieważ rachunek został zamknięty, a Agencja nie otrzymała o tym informacji. W takich przypadkach rolnik czeka na pieniądze, których nie ma szansy otrzymać.

ARiMR prosi, aby rolnicy upewnili się, w bazie znajduje się ich aktualny numer rachunku bankowego. Jeżeli nie, zmianę i aktualny numer należy zgłosić do biur powiatowych.

Aktualny numer rachunku bankowego to pierwszy krok do tego, aby bez zbędnej zwłoki otrzymać  należne dopłaty.

źródło: ARiMR, fot. pixabay

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa realizuje założone tempo wypłat, do 29 października przekazała na konta rolników 2,82 mld zł. 

W pierwszej kolejności poszkodowani przez suszę

720 tys. rolników otrzymało już zaliczki z tytułu płatności bezpośrednich za 2018 r.  Zaliczki w wysokości 70 proc. trafiają na konta rolników od 16 października. Jak przypomina Agencja w pierwszej kolejności otrzymują je poszkodowani przez tegoroczną suszę czy ASF.

W tym roku o dopłaty bezpośrednie ubiega się ponad 1,3 mln rolników. Do końca listopada otrzymają oni ok. 10 mld zł w formie zaliczek z ogólnej puli 14,8 mld zł przeznaczonych na dopłaty bezpośrednie. Pozostała część pieniędzy będzie wypłacana rolnikom sukcesywnie od 1 grudnia do czerwca 2019 r.

ONW, płatności rolnośrodowiskowe i rolno-środowiskowo-klimatyczne oraz zalesieniowe

ARiMR realizuje także płatności z PROW 2014-2020. Tempo ich przekazywania na konta rolników jest szybsze niż w latach ubiegłych. To m.in. efekt składania wniosków przez internet, które usprawnia ich weryfikację i przyspiesza wydanie decyzji. Do 29 października Agencja wypłaciła z tytułu ONW, płatności rolnośrodowiskowych i rolno-środowiskowo-klimatycznych oraz zalesieniowych łącznie blisko 400 mln zł.

źródło: ARiMR, fot. pixabay