Nowe ciągniki do tanich nie należą, dlatego wielu rolników szuka używanego sprzętu. Przed zakupem warto sprawdzić opinię o upatrzonej marce. Tym razem pod lupę wzięliśmy ciągnik John Deere 6600, który od 5 lat użytkuje Marcin Jóźwiak z miejscowości Świątniki Wielkie w woj. wielkopolskim. |Krzysztof Grzeszczyk
Dlaczego akurat ta marka i ten model?
Rozglądając się za większym ciągnikiem do gospodarstwa, który miałby być główną siłą pociągową, przeglądałem wiele marek i modeli. Początkowo w planach był zakup ciągnika marki Renault, która korzystała z silników John Deere, ale po ostatecznej naradzie dołożyłem i kupiłem ciągnik John Deere 6600. Dodatkowo, miałem możliwość przetestowania ciągnika u sprzedającego ze sprzętem towarzyszącym, co tylko mnie utwierdziło w słuszności podjętej decyzji. Firma John Deere jest jednym z nielicznych producentów, który ma duże doświadczenie w projektowaniu ciągników, wytwarzaniu własnych silników i układów napędowych. Są to kluczowe zespoły wpływające na żywotność sprzętu i komfort pracy operatora.
Kiedy ciągnik trafił do gospodarstwa, ile kosztował i jaki ma przebieg?
John Deere 6600 pracuje od 2012 r., kosztował wtedy 63 tys. zł netto. Na liczniku, jeżeli wierzyć sprzedawcy i poprzedniemu użytkownikowi, był przedbieg ok. 7 tys. godzin, a obecnie jest to ponad 8700 godzin.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 2/2017
Trzypunktowy układ zawieszenia narzędzi, zwany skrótowo TUZ-em, to nieodzowny element każdego współczesnego ciągnika. Wynaleziony został już prawie 100 lat temu, jednak jego konstrukcja z biegiem lat ewoluowała. Przyjrzymy się konstrukcji, funkcjom oraz historii rozwoju trzypunktowego układu zawieszenia |dr inż. Marek Brennensthul, Instytut Inżynierii Rolniczej, UP Wrocław
Pierwsze pojazdy rolnicze o napędzie parowym (tzw. lokomobile) cechowały się ograniczoną funkcjonalnością przy pracach polowych – najczęściej wykorzystywano je do najbardziej energochłonnego zabiegu, jakim była orka. Późniejszy rozwój konstrukcji pojazdów rolniczych sprawił, że można je było agregatować z maszynami o różnym przeznaczeniu. Szybko dostrzeżono wówczas zalety maszyn zawieszanych w porównaniu z maszynami przyczepianymi; te pierwsze charakteryzowały się niższym ciężarem i zapewniały agregatowi większą zwrotność (np. na uwrociach), ponadto ciężar maszyny zawieszonej na ciągniku jest przenoszony na koła napędowe, polepszając tym samym właściwości trakcyjne. Funkcjonalność takiego rozwiązania wymagała jednak zastosowania systemu, który pozwalałby na szybką i płynną zmianę wysokości położenia maszyny. Prace nad stworzeniem takiego układu podjął w latach 20. XX wieku Harry Ferguson. W 1925 roku uzyskał on patent na hydraulicznie sterowany trzypunktowy układ zawieszenia narzędzi. Układ ten miał już to, co dziś nazwalibyśmy regulacją siłową – umożliwiała ona zmianę zagłębienia pługa w zależności od jego oporu. TUZ według koncepcji Fergusona po wielu modernizacjach i modyfikacjach przetrwał w zasadniczej formie do dnia dzisiejszego.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 2/2017
Podczas spawania osoby wykonujące tę czynność lub znajdujące się w pobliżu narażone są na kilka czynników niebezpiecznych: bardzo wysoką temperaturę, promieniowanie ultrafioletowe i toksyczne gazy. Skutki ich oddziaływania na człowieka mogą być bardzo poważne, dlatego konieczna jest dbałość o właściwe warunki pracy podczas spawania |Michał Zabost
Największym zagrożeniem występującym podczas spawania jest zagrożenie pożarowe. Odpryski i krople topionego pod wpływem wysokiej temperatury metalu mają bardzo wysoką energię i stanowią groźne źródło zapłonu. Spawanie wciąż stanowi poważną przyczynę pożarów, pomimo znacznego nacisku, jaki kładzie się na właściwe zabezpieczenie miejsca, w którym ono odbywa.
Przy bardzo wysokich temperaturach
Energia łuku jest generowana przepływem strumienia elektronów o dużej gęstości pomiędzy katodą a anodą, a temperatura gazu w łuku może osiągnąć nawet 20 000°C, choć zwykle wynosi 5000–6000°C. Temperatura łuku elektrycznego zawiera się w granicach 5000K–30 000K (1 Kelwin to –273°C; 1°C to 273K), a w przypadku spawania plazmowego może osiągać 50 000K. Tak wysokie temperatury stanowią źródło promieniowania cieplnego i ultrafioletowego, będące także poważnym zagrożeniem dla spawaczy.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 12/2016
Badanie stanu technicznego sprzętu do stosowania środków ochrony roślin i potwierdzanie ich stanu technicznego – warsztaty dyskusyjne „Jak usprawnić badanie opryskiwaczy w realiach wymagań integrowanej ochrony”. | Eugeniusz Tadel,Centrum szkoleniowe Techniki Ochrony Roślin MODR Tarnów
Zgodnie z obowiązującym prawem do zabiegu stosowania środków ochrony roślin używa się sprzętu przeznaczonego do ich stosowania, który użyty zgodnie z przeznaczeniem nie stwarza zagrożenia dla ludzi, zwierząt i środowiska, jest sprawny technicznie i skalibrowany tak, aby zapewnić prawidłowe stosowanie środków ochrony roślin.
| Konieczne okresowe badanie
Od 1999 r. w naszym kraju istnieje obowiązek potwierdzania sprawności technicznej będących w eksploatacji opryskiwaczy ciągnikowych i samobieżnych polowych i sadowniczych przez Stacje Kontroli Opryskiwaczy. W wypadku nieprzestrzegania ww. przepisów, łamiący prawo podlega karze grzywny. Początek funkcjonowania systemu badania opryskiwaczy w Polsce datuje się na 27 lipca 1999 r., kiedy to w Stacji Kontroli Opryskiwaczy przy Centrum Szkoleniowym Techniki Ochrony Roślin w Zgłobicach pod Tarnowem przebadano pierwszy opryskiwacz, a ówczesny Główny Inspektor Ochrony Roślin Andrzej Chodkowski (obecnie powołany również do pełnienia tej funkcji) nadał znak kontrolny nr 000001. Opryskiwaczem tym był Pilmet 412 użytkowany przez Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Zgłobicach.
| Do kontroli inny sprzęt
W kolejnych latach obowiązkowi badania technicznego poddany został także inny sprzęt.
W chwili obecnej obowiązkowi badania stanu technicznego oraz potwierdzania sprawności technicznej dodatkowo podlegają opryskiwacze wyposażone w belkę opryskową montowane na pojazdach kolejowych, inny sprzęt kolejowy, sprzęt agrolotniczy, zaprawiarki do nasion, opryskiwacze szklarniowe (do oprysku lub zamgławiania), samobieżny lub ciągnikowy sprzęt do stosowania środków ochrony roślin w formie granulatu.
Badaniom sprawności technicznej podlega także inny niż opryskiwacze plecakowe i ręczne pozostały sprzęt do stosowania środków ochrony roślin, którego pojemność zbiornika przekracza 30 litrów. Badania te przeprowadza się w odstępach czasu nie dłuższych niż 3 lata w przypadku opryskiwaczy ciągnikowych i samobieżnych polowych lub sadowniczych, a także kolejowych, z tym że do 1 styczna 2020 r sprzęt kolejowy może być badany w odstępach czasu nie dłuższych niż 5 lat.
Pierwsze badanie sprzętu do stosowania środków ochrony roślin przeprowadza się nie później niż po upływie 5 lat od dnia jego nabycia.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 10/2016
Żywotność maszyn zależy od kilku czynników. Ważna jest poprawna eksploatacja i oczywiście regularny serwis. Do tego trzeba również zaliczyć umycie sprzętu zawsze po zakończonym zabiegu, a także po sezonie i właściwe zabezpieczenie jego ważnych elementów. |Krzysztof Grzeszczyk
Jesień to czas intensywnych zabiegów związanych z orką, uprawą i zbiorem plonów. Po ich zakończeniu zwykle przychodzi czas na mycie i konserwację wykorzystywanego sprzętu. Nie jest to łatwe zadanie bowiem producenci do budowy ciągników, kombajnów i innych maszyn wykorzystują wiele różnych materiałów. Z elementami stalowymi pracującymi w glebie nie ma większego problemu. Poza nimi na maszynach są często zamontowane wiązki elektryczne, przewody pneumatyczne i hydrauliczne oraz wyposażenie dodatkowe mające zagwarantować bezpieczne użytkowanie. Aby długo zachować ich dobry wygląd i nie naruszyć delikatnej powłoki lakieru, trzeba używać nie tylko odpowiedniej myjki wysokociśnieniowej, ale również korzystać z dostępnych na rynku środków przeznaczonych do mycia nowoczesnego sprzętu rolniczego, a ten jak powszechnie wiadomo do tanich nie należy. O tym, jak trzeba podejść do mycia i konserwacji sprzętu rolniczego rozmawiamy z Marcinem Dereniem z firmy ADV Genetics, która oferuje kompleksowe rozwiązania do mycia i konserwacji maszyn rolniczych firmy Hyperin.
Co należy wiedzieć na temat mycia maszyn rolniczych?
Zagadnienie jest bardzo złożone i zależy od danego typu maszyny i jej wykorzystania. Na przykład opryskiwacz, który jest dość często używany, musi być umyty po każdym zakończonym zabiegu bez względu na to, czy był on wykorzystywany do zwalczania chwastów, szkodników, nawożenia mikroelementami, czy też RSM. Ten ostatni, płynny nawóz jest bardzo drażniący i działa niekorzystnie na elementy opryskiwacza. Mycie samą wodą nie wystarcza, jest to bowiem tylko powierzchowne działanie. Samą wodą nie da się umyć sprzętu z pozostałości po środkach ochrony roślin, nie wspominając już o jakichkolwiek wyciekach z instalacji paliwowej, hydraulicznej bądź też nagromadzenia się warstwy smaru na maszynach. To tak samo jak z myciem rąk – bez kropelki mydła nie ma mowy o ich nienagannej czystości. Podobnie jest z maszynami.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 11/2016
Na początku września firma Bury Maszyny Rolnicze obchodziła jubileusz 25-lecia istnienia. Przez ten czas powstało wiele maszyn, które do dziś cieszą się uznaniem nie tylko wśród rolników, ale także w gronie sadowników. | Krzysztof Grzeszczyk
Firma przez te lata dynamicznie się rozwijała, a do oferty sukcesywnie wchodził nowy sprzęt. W ostatnim czasie firma zmodyfikowała gamę bron talerzowych. Obecnie w ich skład wchodzą trzy serie.
| Z przestawianą sekcją
Najmniejszą produkowaną do szerokości roboczej 3 m jest brona talerzowa Koral. Można ją dodatkowo wyposażyć w sprzęg do agregatowania siewnika, tworząc tym samym zestaw uprawowo- -siewny. Producent w tym modelu zastosował możliwość zmiany położenia tylnego rzędu talerzy. Gdy sprzęt jest wykorzystywany do podorywki to tylny rząd talerzy jest maksymalne wysunięty do tyłu w celu zapewnienia odpowiedniej przestrzeni na przemieszczanie się wymieszanej gleby z resztkami pożniwnymi. Natomiast przy agregatowaniu siewnika tylny rząd talerzy przesuwa się do przodu, aby przybliżyć środek ciężkości i stworzyć tym samym bardziej zwartą konstrukcję.
Kobalt to kolejna seria bron talerzowych, która jest następcą znanej wcześniej serii KBT. Wyróżniają się one mocniejszą ramą. Ta seria zachowała rozwiązania konstrukcyjne stosowne w poprzedniej generacji bron talerzowych KBT, czyli możliwość niezależnej regulacji położenia sekcji talerzowych oraz regulację kąta natarcia talerzy.
Trzecia największa seria bron talerzowych to Kwarc, oferowana o szerokości roboczej do 8 m. Na ramie nośnej zamocowane są dwa niezależne narzędzia Kobalt. We wszystkich zastosowano uzębione talerze umieszczone w bezobsługowych piastach, a z ramą łączy je szeroka płaska sprężyna.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 10/2016
Przy zakupie siewnika punktowego do gospodarstwa branych jest pod uwagę wiele argumentów. O tych najważniejszych, które zadecydowały o kupnie siewnika Kuhn Maxima 2 TI, rozmawiamy z Mateuszem Garbatowskim z miejscowości Michalcza w woj. wielkopolskim. | Krzysztof Grzeszczyk
Współczesne siewniki punktowe są bardzo zaawansowane technicznie. Zastosowane w nich rozwiązania konstrukcyjne mają się przyczynić do redukcji kosztów związanych z zakupem materiału siewnego, a poza tym podać nawóz przy rzędach wysiewanych roślin w celu lepszego ich wzrostu i rozwoju.
Dlaczego wybór padł na markę Kuhn?
Przy wyborze siewnika punktowego kierowałem się chęcią kupienia maszyny uniwersalnej, która sprawdzi się przy wysiewie różnych roślin i w różnych rozstawach rzędów. Sprzęt był kupowany pod potrzeby grupy producentów warzyw, którzy chcieli poszerzyć płodozmian o fasolkę szparagową. Dlatego założyłem Trafić nasionem w punkt Przy zakupie siewnika punktowego do gospodarstwa branych jest pod uwagę wiele argumentów. O tych najważniejszych, które zadecydowały o kupnie siewnika Kuhn Maxima 2 TI, rozmawiamy z Mateuszem Garbatowskim z miejscowości Michalcza w woj. wielkopolskim. | Krzysztof Grzeszczyk działalność, by świadczyć usługi dla grupy producentów warzyw oraz okolicznych rolników, którzy sieją punktowo różne rośliny. Brałem pod uwagę także innych producentów siewników, ale u jednego z nich była na przykład kosztowna wymiana tarczy wysiewających (ok. 5 tys. zł). Tu komplet kosztuje od 900 do 1500 zł.
Jaki był koszt zakupu maszyny?
Zakupiona wersja z ubiegłego roku produkcji, ale nowa i nieużywana była o 25 tys. zł tańsza od ceny katalogowej przygotowanej na nowy sezon. Porównując ją z kolei do wersji bazowej, była praktycznie o 50% droższa. Poszukiwałem rozwiązań konstrukcyjnych, które pozwolą na szybką regulację rozstawu rzędów. Poza tym systemów mogących zaoszczędzić materiał siewny, gdyż nie każdy ma pole symetryczne czy długie i w kształcie prostokąta. Na każdych niesymetrycznych polach można zawsze zaoszczędzić materiał siewny, który do tanich przecież nie należy.
Jakie nasiona i w jakim rozstawie można wysiewać?
Mogę nim wysiać nasiona kilku gatunków roślin o różnym kalibrażu. Trzeba tylko zastosować w komorze wysiewającej odpowiednią dla danej rośliny tarczę wysiewającą. Siewnik ma zestaw tarcz do wysiewu buraków cukrowych, kukurydzy, rzepaku i fasolki szparagowej. Różnią się one między sobą liczbą i średnicą otworów. Do fasolki szparagowej trzeba mieć dwa rodzaje tarcz o różnej średnicy otworów, są bowiem nasiona większe i mniejsze. W tym siewniku można zmieniać rozstaw redlic w zakresie od 45 do 80 cm, wykorzystując teleskopowo rozsuwaną ramę. Takie rozwiązanie sprawdza się także przy transporcie, gdyż przy złożonych sekcjach szerokość wynosi tylko 2,7 m. Buraki cukrowe, rzepak oraz fasolka szparagowa wysiewane są w rozstawie rzędów oddalonych od siebie co 45 cm. Z kolei kukurydzę przeznaczoną na ziarno i kiszonkę oraz cukrową wysiewam w rozstawie co 75 cm. Każdą z tych roślin można zaopatrzyć w nawóz.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 10/2016
Układ hydrauliczny w ciągniku pełni kilka kluczowych zadań. Poniżej o ich rodzajach i funkcjach. | dr inż. Marek Brennensthul, Instytut Inżynierii Rolniczej, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
We współczesnych ciągnikach rolniczych jednymi z najbardziej złożonych i zaawansowanych elementów są układy hydrauliczne. Ta złożoność wynika w dużej mierze z wymagań stawianym tym układom. Stopień zaawansowania układu hydraulicznego ma niemały wpływ na cenę ciągnika – znajomość podstawowych funkcji przyda się zatem już na etapie podejmowania decyzji o zakupie ciągnika. Warto więc dowiedzieć się więcej o budowie i możliwościach układów hydraulicznych.
Dlaczego hydraulika?
Układy hydrauliczne od blisko 100 lat znajdują wykorzystanie w ciągnikach (już w latach 20. XX wieku Harry Ferguson skonstruował trzypunktowy układ zawieszenia sterowany hydraulicznie).
Ogólnie, za stosowaniem układów hydraulicznych przemawiają takie cechy, jak: –możliwość płynnej regulacji prędkości (np. podnoszenia maszyny), –duża obciążalność i łatwe zabezpieczenie przed przeciążeniem, –możliwość realizacji różnych rodzajów ruchów (liniowe, obrotowe), –możliwość zasilania urządzeń oddalonych od źródła energii.
Układy hydrauliczne mają również pewne wady, np. powstawanie strat przy przepływie, wrażliwość na zanieczyszczenia cieczy bądź możliwość zapowietrzenia. Jednak po spełnieniu pewnych wymogów projektowych i eksploatacyjnych można uniknąć tych niepożądanych zjawisk.
W ciągnikach układy hydrauliczne znalazły dwa główne zastosowania. Pierwszym z nich jest zapewnienie możliwości zmiany pozycji maszyny zawieszanej na trzypunktowym układzie zawieszenia, drugim jest możliwość wykorzystania energii hydraulicznej do zasilania odbiorników zewnętrznych. Tymi odbiornikami mogą być siłowniki hydrauliczne (wykorzystywane np. do zmiany położenia elementów roboczych maszyn) lub silniki hydrauliczne o ruchu obrotowym (napędzające obrotowe elementy robocze maszyn).
Do opisu i porównywania układów hydraulicznych stosuje się najczęściej dwa parametry: ciśnienie oraz natężenie przepływu (wydatek cieczy). W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że pierwszy z parametrów opisuje siłę układu, natomiast drugi – prędkość jego działania. We współczesnych układach hydraulicznych wartości ciśnień dochodzą do 30 MPa, natomiast natężenia przepływu przekraczają nawet wartość 200 l/min.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 10/2016
Dochodowość gospodarstwa zależy od wielu czynników. Do jednych z nich zaliczyć można uzyskiwanie co roku stabilnych plonów bez względu na ukształtowanie pola i okresowo występujące anomalia pogodowe. | Krzysztof Grzeszczyk
Wiele lat doświadczeń z różnymi systemami uprawy: siew bezpośredni, uprawa uproszczona i tradycyjna orkowa sprawiło, że na moim terenie mocno pagórkowatym sprawdza się przede wszystkim technologia bezorkowa – mówi Wiesław Gryn z miejscowości Rogów w woj. lubelskim. Rolnik gospodaruje na areale 700 ha. W płodozmianie jest pszenica, rzepak i kukurydza na ziarno.
Nowoczesne maszyny do uprawy bezorkowej do tanich nie należą. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, by spróbować je wykonać we własnym zakresie i to niedużym nakładem kosztów, co udowodnił Wiesław Gryn.
– Pług miesza glebę, więc z zasobnością w składniki pokarmowe na całej warstwie ornej nie ma problemu. Natomiast w technologii bezorkowej trzeba zmienić aplikację z posypowej na wgłębną z racji bardzo małej ingerencji w glebę, która spulchniana jest pasowo tylko wąskim zębem. Rozsiewacz w moim przypadku jest wykorzystywany tylko przy aplikacji trzeciej dawki azotu.
Pierwsze próby stosowania technologii bezorkowej były wykonywane w 2005 roku przy użyciu kultywatora. Później zacząłem budować profesjonalny kultywator do uprawy pasowej z możliwością jednoczesnej aplikacji nawozu. Do chwili obecnej powstała już trzecia generacja tych maszyn, a niebawem powstanie na ciągniku przegubowym Case IH Steiger 470 „kombajn” uprawowo- siewny. Postęp idzie dalej, a wraz z nim powstają coraz większe i wydajniejsze maszyny. Planujemy zwiększyć szerokość maszyn do 7,5–8 m.
Na tym ciągniku zamierzam zabudować sprzęt do wgłębnej aplikacji RSM. Jest to tańszy nawóz, szybciej i lepiej działający, a gdy będzie podany w profil glebowy, to nic z jego bezcennych składników nie ulotni się do atmosfery. Tym sposobem można przeciwdziałać skutkom dotkliwej w ostatnich latach suszy, gdy bowiem nawóz będzie w głębszych warstwach gleby, to rośliny zbudują mocniejszy system korzeniowy i tym sposobem mogą dłużej wytrzymać i w lepszej kondycji okresowe niedobory wody, a to przekłada się bezpośrednio na finalne plony.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 10/2016
Kluczowe w każdej uprawie jest stworzenie roślinom idealnych warunków do wschodów i dalszego rozwoju. Jest to priorytetowe zadanie, bo jak zasiejesz, tak zbierzesz. | Krzysztof Grzeszczyk
Rolnicy stosują różne technologie uprawy uwzględniające płodozmian i zagrożenia związane możliwością wystąpienia niekorzystnych dla danej rośliny trudno zwalczanych chwastów lub samosiewów, np. rzepaku. Ci, którzy skrupulatnie liczą koszty danej uprawy i mają długie lata doświadczeń, wiedzą, gdzie ich szukać, by osiągnąć zamierzony cel. Oszczędności mogą być jeszcze większe, gdy ma się smykałkę do majsterkowania i budowania sprzętu według własnego pomysłu.
Odwiedziliśmy jednego z rolników w okolicach Wągrowca w woj. wielkopolskim, który postanowił zostać anonimowy. Zdradził nam jednak możliwości szukania oszczędności i przedstawił kilka maszyn i rozwiązań, które przyczynią się do idealnych wschodów roślin.
Jaka jest stosowana technologia uprawy gleby w gospodarstwie?
– Do niedawna dominowała orka na wszystkich glebach i jest nadal stosowana, ale tylko pod uprawę rzepaku. Pod zboża od dwóch lat wykorzystuję z kolei bezorkową technologię uprawy. W każdej technologii liczy się zatrzymanie bezcennej wody w glebie. Cykliczne susze i okresy niedoboru wody w kluczowych fazach rozwojowych roślin powodują znaczny spadek plonu, a o to walczy się od samego początku prowadzonej uprawy. Dlatego nadmierne przesuszenie gleby jest pierwszym krokiem do kiepskich wschodów. U mnie tak nie jest, bowiem przy wspomnianej uprawie rzepaku świeżo zaorana gleba 4-skibowym pługiem obracalnym Kuhn Multi Master 123 jest wyrównywana włóką zamontowaną na wahadłowym ramieniu z przodu ciągnika – mówi rolnik.
Z czego został ten sprzęt wykonany?
Na ramę zaczepianą na przedni TUZ ciągnika zostało wykorzystane jedno z ramion tandemowego układu jezdnego z wozu asenizacyjnego. Do niego został przyspawany pionowo solidny profil zamknięty służący do zamocowania siłownika hydraulicznego. Element ten u podstawy został dostatecznie wzmocniony grubą blachą. Drugi koniec siłownika jest zamocowany w wahadłowym ramieniu wykonanym z profilu zamkniętego. Oś obrotu osadzono we wspomnianym wcześniej elemencie z wozu asenizacyjnego, natomiast na drugim końcu ramienia pracuje włóka równająca. Jest to rura zawieszona na łańcuchach z przegubowym uchwytem zamocowanym do wahadłowego ramienia. Po orce kilka godzin później na pole wjeżdża zestaw uprawowo-siewny, wyposażony w kilka cennych rozwiązań, które sprawiają, że rośliny idealnie wschodzą.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 10/2016
Paleta niemieckich ładowarek fi rmy Kramer, które są budowane w Pfullendorfi e, wzbogaciła się o nowe modele. Zastosowane w nich rozwiązania techniczne sprawdzaliśmy podczas specjalnie zorganizowanych pokazów przez fi rmę Korbanek – generalnego dystrybutora tej marki w kraju. | Krzysztof Grzeszczyk
Jedna z prezentacji sprzętu fi rmy Kramer odbyła się 1 września w gospodarstwie pana Henryka Koźlika w Kurowie (woj. wielkopolskie). Poza tym wydarzeniem ładowarki były testowane w kilku fi liach spółki Korbanek. Do dyspozycji zaproszonych rolników przygotowano ładowarkę kołową KL25.5T. Pod tym oznaczeniem kryje się udźwig destabilizujący określony na 2,5 t, a użyteczny na 1,6 t. Wysięgnik jest teleskopowy, co w tej gamie maszyn pozwala na swobodny załadunek naczep ciężarówek. Wysokość podnoszenia to 4,18 m.
Kolejna cyfra 5 oznacza serię (z prostszym wyposażeniem, jedną parą drzwi i stałą kolumną kierowniczą), a symbol T – wysięgnik teleskopowy. Oferta obejmuje również serię 8 wyróżniającą się bogatym wyposażeniem. Prezentowany model bazuje na ramie maszyny KL19, która została wydłużona o 10 cm. Natomiast silnik i kabinę oraz przeciwwagę zapożyczono z modelu KL19, wyróżniającego się udźwigiem 1,6 t. Dla zachowania większej stabilności przy wysuniętym teleskopie w modelu KL25.5T zastosowano dodatkowy obciążnik pod silnikiem o masie 300 kg. Siłownik na wysięgniku teleskopowym jest wyposażony w zawory przymykające kanały, gdy tłoczysko zbliża się do końca cylindra. Wyeliminowano przez to całkowicie charakterystyczne uderzenie w skrajnej pozycji siłownika (wysięgnika).
Dwie osie skrętne
Ładowarka wyróżnia się sztywną ramą i dwoma osiami skrętnymi. Jest to rozwiązanie stosowane przez Kramera od 1987 roku, gdy powstał pierwszy model z 4 kołami skrętnymi. Bez względu na kąt skrętu kół nie zmienia się położenie środka ciężkości, a to jest bardzo ważne dla zachowania stabilności i co za tym idzie – bezpieczeństwa. Maszyna ma trzy tryby skrętu kół i homologację jako ciągnik rolniczy. Przy jeździe z maksymalną prędkością 30 km/h blokowana jest tylna oś. Do napędu zastosowano japoński silnik 4-cylindrowy Yanmar o pojemności 2,2 l i mocy 35 kW/47 KM. Wykorzystuje on mechaniczną pompę zasilającą.
Przekładnia hydrostatyczna z dwoma zakresami prędkości rozpędza ładowarkę do 30 km/h. Na tylnym zaczepie agregatować można przyczepę o masie do 3,5 t, która ma hamulec najazdowy. Z wyposażenia dodatkowego producent proponuje pompę o zwiększonym wydatku do 90 l/min. Dla wygody użytkowania zastosować można również system centralnego smarowania. Obsługuje on 19 podstawowych punktów: 14 dotyczy połączeń przegubowych na wysięgniku, 4 na zwrotnicach i 1 na tylnej osi.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 10/2016
To już czwarty sezon letnich pokazów kombajnów zbożowych Case IH Axial Flow. W ramach cyklu demo tour w ośmiu lokalizacjach na terenie całego kraju rolnicy mogli sprawdzić w rzeczywistych warunkach kombajn Case IH Axial Flow 8240, który wyróżnia się jednym wzdłużnym rotorem. | Krzysztof Grzeszczyk
– Żniwa są jedyną okazją w ciągu roku do sprawdzenia w rzeczywistych warunkach współcześnie produkowanych kombajnów zbożowych. Poza tym rolnicy mogą potwierdzić wiedzę zdobytą od handlowców podczas wystaw i prezentacji oraz – sami ocenić i sprawdzić zastosowane rozwiązania konstrukcyjne w kombajnach zbożowych Case IH, i jakość zbieranych plonów. Marka ta jako jedyna oferuje sprzęt tylko z jednym wzdłużnie ustawionym rotorem, bez żadnych poprzecznych bębnów – mówi Paweł Kania, odpowiedzialny za kombajny zbożowe Case IH.
| Jaki kombajn wykorzystano w pokazach?
Prezentujemy kombajn Case IH Axial Flow 8240, który jest środkowym modelem w serii 240. Przed nim jest model 7240, a największym – 9240. Z zewnątrz wyróżnia go układ jezdny, który na przedniej osi ma wózki gąsienicowe (z amortyzacją) o szerokości 24 cali, czyli 610 mm.
Takie rozwiązanie znane jest i zaadaptowane z ciągników Quadtrac, i ma kilka zalet. Pierwsza – to mniejsze ugniatanie gleby, co ma znaczenie przy kombajnie ważącym ok. 20 ton. Do tego trzeba jeszcze doliczyć masę zebranego ziarna w zbiorniku. Przy zastosowaniu gąsienic o szerokości roboczej 610 mm nacisk jednostkowy wynosi 1,1 kg/cm2, a przy kołach z oponami 800/70R38 jest to już 3,37 kg/cm2. Kolejną zaletą jest bardzo dobra trakcja w trudnym terenie, nie wspominając już o szerokości transportowej, która wynosi zaledwie 3,49 m. Dla porównania z kołami o rozmiarze opon 800/70R38 szerokość transportowa wynosi 3,73 m.
| Z jakimi zespołami roboczymi może pracować kombajn?
Do wyboru są zespoły robocze o szerokości 7,6; 9,2; 10,7 i 12,5 m. Natomiast do kukurydzy przystawki 6- i 8-rzędowe, składane hydraulicznie na czas transportu, oraz przystawka 12-rzędowa sztywna, którą trzeba transportować na specjalnym wózku. W pokazach zaprezentowano kombajn z zespołem żniwnym Vario o szerokości roboczej 9,2 m, który charakteryzuje się wysuwanym hydraulicznie stołem na odległość 570 mm. Sprawdza się on nie tylko przy zbiorze rzepaku, ale także przy wyległych łanach. Ścięta przez zespół tnący masa jest podawana pochyłym przenośnikiem na jeden wzdłużnie ustawiony rotor. Ma on długość 2638 mm i średnicę 762 mm. Rotor pełni kilka funkcji. Pierwsza z nich to odebranie masy i skierowanie jej na kolejne zespoły robocze dla omłotu metodą wycierania ziarna z kłosów. Odbywa się to za pośrednictwem cepów (36 lub 60) przykręconych na obwodzie rotora. Kolejną funkcją jest oddzielenie ziarna od słomy i transport słomy, która może być układana w wał za kombajnem lub cięta i rozrzucana na szerokość roboczą zespołu tnącego. Oddzielenie ziarna od słomy odbywa się na powierzchni 2,98 m2. Są to cztery wymienne klepiska o kącie opasania rotora 180°.
Rotor napędzany jest przekładną CVT Plus z trzema zakresami prędkości obrotowych mieszczących się w zakresie od 220 do 1180 obr./min.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 9/2016
Ta strona korzysta z plików cookies. Służą do tego, by strona działała prawidłowo a także do analizowania ruchu na stronie, a także, by wyświetlać Ci lepiej dopasowane treści i reklamy. Stosujemy również cookies podmiotów trzecich. Dowiedz się więcej w Polityce prywatności i cookies.
Ta strona korzysta z plików cookie, aby poprawić wrażenia podczas poruszania się po witrynie. Niektóre z nich są przechowywane w przeglądarce, bo są niezbędne do działania podstawowych funkcji witryny. Używamy również plików cookie podmiotów trzecich, które pomagają nam analizować i rozumieć, w jaki sposób korzystasz z tej witryny. Te pliki cookie oraz pliki stosowane w celach reklamowych będą przechowywane w Twojej przeglądarce tylko za Twoją zgodą. Masz również możliwość rezygnacji z tych plików cookie. Jednak rezygnacja z niektórych z tych plików cookie może wpłynąć na wygodę przeglądania.
Niezbędne pliki cookie są absolutnie niezbędne do prawidłowego funkcjonowania strony. Te pliki cookie zapewniają działanie podstawowych funkcji i zabezpieczeń witryny. Anonimowo.
Cookie
Duration
Description
cookielawinfo-checkbox-analytics
11 months
To ciasteczko jest używane przez wtyczkę GDPR Cookie Consent. Jest stosowane, by przechowywać zgodę użytkownika na pliki cookies z kategorii „Analityczne”.
cookielawinfo-checkbox-functional
11 months
To ciasteczko jest stosowane przez wtyczkę GDPR Cookie Consent, aby udokumentować zgodę użytkownika na ciasteczka z kategorii "Funkcjonalne".
cookielawinfo-checkbox-necessary
11 months
To ciasteczko jest używane przez wtyczkę GDPR Cookie Consent. Jest stosowane, by przechowywać zgodę użytkownika na pliki cookies z kategorii „Niezbędne”.
cookielawinfo-checkbox-others
11 months
To ciasteczko jest używane przez wtyczkę GDPR Cookie Consent. Jest stosowane, by przechowywać zgodę użytkownika na pliki cookies z kategorii „Inne”.
cookielawinfo-checkbox-performance
11 months
To ciasteczko jest używane przez wtyczkę GDPR Cookie Consent. Jest stosowane, by przechowywać zgodę użytkownika na pliki cookies z kategorii „Wydajnościowe”.
viewed_cookie_policy
11 months
To ciasteczko jest używane przez wtyczkę GDPR Cookie Consent i służy do przechowywania informacji, czy użytkownik wyraził zgodę na korzystanie z plików cookie. Nie przechowuje żadnych danych osobowych.
Funkcjonalne pliki cookie wspierają niektóre funkcje tj. udostępnianie zawartości strony w mediach społecznościowych, zbieranie informacji zwrotnych i inne funkcjonalności podmiotów trzecich.
Analityczne pliki cookie są stosowane, by zrozumieć, w jaki sposób odwiedzjący wchodzą w interakcję ze stroną internetową. Te pliki pomagają zbierać informacje o wskaźnikach dot. liczby odwiedzających, współczynniku odrzuceń, źródle ruchu itp.
Reklamowe pliki cookie są stosowane, by wyświetlać użytkownikom odpowiednie reklamy i kampanie marketingowe. Te pliki śledzą użytkowników na stronach i zbierają informacje w celu dostarczania dostosowanych reklam.
