Co znajdziesz w artykule?
Nowa Zelandia ryzykuje utratę swoich ekologicznych osiągnięć, ponieważ rząd wycofuje reformy środowiskowe w celu pobudzenia słabnącej gospodarki i spełnienia obietnic wyborczych, donosi Reuters.
Zmiany w polityce rządu
Od objęcia władzy w zeszłym roku, koalicja centroprawicowa pod przewodnictwem premiera Christophera Luxona ogłosiła szereg zmian, mających na celu wsparcie gospodarki. Planowane działania obejmują:
- Odwrócenie zakazu poszukiwań ropy i gazu.
- Przesunięcie o pięć lat wprowadzenia opłat za emisje rolnicze.
- Zachęcanie do większego wydobycia.
Zmiany te są częścią strategii rządu, mającej na celu zwiększenie eksportu, co jest kluczowe w obliczu niskiego wzrostu gospodarczego wynoszącego zaledwie 0,3% w roku do marca 2024 oraz deficytu na rachunku bieżącym wynoszącego 6,8% PKB.
Sytuacja gospodarcza
Eksport stanowi niemal jedną czwartą gospodarki Nowej Zelandii. Minister zasobów Shane Jones określił obecną sytuację gospodarczą jako najgorszą, jaką pamięta w swoim dorosłym życiu. Wskazał, że decyzja o wsparciu sektora mineralnego wynika z brutalnej oceny trudnej sytuacji ekonomicznej kraju.
Reakcje sektora rolniczego
Sektor rolniczy, w tym rybołówstwo, stanowi 5% gospodarki Nowej Zelandii i odpowiada za około 80% całkowitego eksportu. Rolnicy, którzy pomogli rządowi Luxona dojść do władzy, wyrażali obawy, że polityki środowiskowe, które rząd teraz odwraca, uczyniłyby produkcję mleka i mięsa zbyt kosztowną. Rolnicy i firmy z zadowoleniem przyjęli zmiany.
Krytyka ze strony ekologów
Ekolodzy skrytykowali decyzje rządu, nazywając je krótkowzrocznymi. Nicola Toki, dyrektor generalna organizacji Forest and Bird, ostrzegła, że działania te mogą narażać dobrobyt przyszłych pokoleń Nowozelandczyków na rzecz szybkich zysków.
Problemy z osiąganiem celów klimatycznych
Ostatnie decyzje rządu spotkały się również z krytyką ze strony opozycji i organizacji ekologicznych. Narodowy przewoźnik Air New Zealand zrezygnował z celu redukcji emisji do 2030 roku, powołując się na opóźnienia w dostawach nowych samolotów i wysokie ceny ekologicznego paliwa. Partia Zielonych wyraziła obawy, że niski poziom ambicji rządu w kwestii zmiany klimatu może zachęcić inne firmy do rezygnacji z ekologicznych celów.
Rządowe plany klimatyczne
Rząd ogłosił, że pracuje nad planem przeciwdziałania zmianom klimatycznym, który obejmuje sadzenie większej liczby drzew, zwiększenie podaży energii odnawialnej i inwestowanie w nowoczesne technologie redukujące emisje. Minister ds. Klimatu Simon Watts zapewnił, że rząd spodziewa się osiągnąć cel na 2030 rok, ale przyznał, że potrzeba więcej pracy, aby osiągnąć cel na 2035 rok.
Polityka rolnicza
Po dojściu do władzy, rząd obiecał wycofanie rolnictwa z systemu handlu emisjami. Emisje rolnicze będą nadal opodatkowane od 2030 roku, ale przepisy dotyczące ochrony „znaczących obszarów naturalnych” wspierających bioróżnorodność zostały zawieszone.
Zmiany w sektorze energetycznym i zasobów mineralnych
Rząd ogłosił, że ponownie pozwoli na poszukiwania ropy i gazu, co zostało zakazane przez byłą premier Jacindę Ardern w 2018 roku, aby zmniejszyć import węgla, zwiększyć eksport paliw i utrzymać niskie ceny energii. Rząd ustalił także cel podwojenia eksportu minerałów do 2 miliardów NZD w ciągu 10 lat i ogłosił inwentaryzację swoich zasobów. Proponuje również szybki proces uzyskiwania zezwoleń, który pozwoli m.in. kopalniom obejść obecne wymagania dotyczące zezwoleń, jeśli uzyskają one zgodę ministra.
źródło: pig progress; reuters
n.z. 90% kraju nie ma zasiegu. zasieg tylko w miastach i na glównych drogach. czasem trzeba przejechac 100 km zeby miec zasieg. leje. nie mozna WOGÓLE wysiadac z auta bo meszki. zawsze i wszedzie. leje. nazi department of tourism zabrania wszystkiego, wszedzie. spanie na dziko to bullshit – albo masa niemców, albo o 6tej rano przychodzi nazi i daje mandat. leje. depresja. kilo baraniny w sklepie 40 dolarów. surowej. gotowej do jedzenia nie ma. kilo czeresni 40 dolarów. leje. benzyna w cenie europy, dwa razy wiecej niz w australii. 4 razy wiecej niz US. leje. meszki. cale fjordy nie maja dróg, sa niedostepne. meszki. leje. komary i baki w arktyce to zero w porównaniu do meszek. leje. zeby znalezc miejsce na noc, trzeba pojezdzic ze 2-3 godziny, wszedzie ploty i zakazy. wszedzie!!!!! aplikacje z miejscami do spania wysylaja wszystkich niemców na malutkie parkingi na 5 aut, stoi sie drzwi w drzwi, jak przed supermarketem. jak sie stanie z boku, to mandat. leje. meszki. nie mozna zagotowac wody bo meszki. i leje. trzeba przeskakiwac wyspe z poludnia na pólnoc, albo wschód zachód zeby nie lalo. n.z. jablka po 5 dolarów za kilo. te same jablka wszedzie indziej na swiecie po 1.50 dolara. aftershave za 50 dolarów w normalnym swiecie tam kosztuje 180. wszystkie mosty sa na jedno auto, poza Auckland. miasteczka wygladaja tak: bank, china takeout, empty store, second hand ze starymi smieciami, empty store, china takeout, second hand, bank and so on – kompletny upadek i depresja. pierwszy raz w zyciu kupowalem w second handzie. wejscie na gorace kapiele 100 dolarów. dwa razy psychopaci zagrazali mojemu zyciu (wyspa pólnocna, srodek-wschód), jeden z shotgunem. policja to ignoruje. co by tu jeszcze? jest pare dobrych rzeczy, wymieniam zle, bo NIKT tego nie mówi. bardzo latwo zarejestrowac auto, ubezpieczenia nieobowiazkowe i tanie. przeglad co 6 miesiecy. w morzu sie nikt nie kapie, poza surferami, zimno, prady. meszki doprowadzaja do obledu.nie ma na nie sposobu. wszedzie mlodociane adolfki. tysiacami. supermarkety, maja ich 3, sa tak zle,ze nie ma co jesc. marzy sie o powrocie do swiata i normalnym jedzeniu. ogólnie marzy sie o normalnym swiecie, caly czas odlicza dni do wyjazdu . w goracych wodach maja amebe co wchodzi do mózgu. no chyba ze sie zaplaci 100 dolarów za wstep, to mówia ze nie ma ameby