Od 29 marca do 27 maja 2019 r. rolnicy mogą ubiegać się o pomoc na inwestycje w „Modernizację gospodarstw rolnych” związane z produkcją prosiąt (obszar A), produkcją mleka krowiego (obszar B) czy produkcją bydła mięsnego (obszar C).

Wnioski przyjmuje ARiMR

Wnioski o przyznanie pomocy przyjmują oddziały regionalne ARiMR właściwe ze względu na miejsce realizacji inwestycji. Można je również złożyć za pośrednictwem biura powiatowego ARiMR, należącego do danego OR (wniosek, złożony za pośrednictwem biura zostanie niezwłocznie przekazany do właściwego OR ARiMR). Dokumenty aplikacyjne można składać osobiście, przez upoważnioną osobę lub przesyłką rejestrowaną, nadaną w placówce Poczty Polskiej. W przypadku osób wspólnie ubiegających się o pomoc wniosek należy złożyć w oddziale regionalnym ARiMR właściwym ze względu na położenie ich gospodarstw. Jeżeli gospodarstwa tych osób są położone na obszarze więcej niż jednego województwa, wniosek składa się w tym województwie, w którym jest położona największa część tych gospodarstw.

Kto może ubiegać się o pomoc?

Pomoc przyznaje się rolnikowi, jeżeli m.in.:

• jest posiadaczem samoistnym lub zależnym: gospodarstwa rolnego, obejmującego co najmniej 1 ha i nie więcej niż 300 ha gruntów ornych, sadów, łąk trwałych, pastwisk trwałych, gruntów rolnych zabudowanych, gruntów pod stawami lub gruntów pod rowami, lub nieruchomości służącej do prowadzenia produkcji w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej
• w gospodarstwie, którego jest posiadaczem, prowadzi w celach zarobkowych działalność rolniczą w zakresie produkcji zwierzęcej lub roślinnej, z wyłączeniem chowu i hodowli ryb, i działalność ta nie jest prowadzona w celach naukowo – badawczych;
• ma nadany numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, przy czym w przypadku rolnika będącego wspólnikiem spółki cywilnej pomoc jest przyznawana, jeżeli numer identyfikacyjny został nadany spółce.

O pomoc mogą ubiegać się rolnicy, których gospodarstwa mają określoną wielkość ekonomiczną:

• w przypadku inwestycji związanej z obszarem rozwój produkcji prosiąt wielkość ekonomiczna gospodarstwa musi być nie mniejsza niż 10 tys. euro i nie większa niż 250 tys. euro;
• jeżeli rolnik planuje inwestycje związane z produkcją mleka krowiego czy bydła mięsnego wielkość ekonomiczna gospodarstwa nie może być mniejsza niż 10 tys. euro i nie większa niż 200 tys. euro.

Wyjątek stanowią gospodarstwa osób wspólnie wnioskujących. W takim przypadku wielkość ekonomiczna pojedynczego gospodarstwa może być mniejsza od 10 tys. euro, przy czym suma wielkości ekonomicznej wszystkich gospodarstw musi wynosić co najmniej 15 tys. euro, a po zrealizowaniu inwestycji, wielkość ekonomiczna gospodarstwa każdego z wspólnie wnioskujących rolników osiągnie wartość co najmniej 10 tys. euro.

W jakiej formie przyznawane jest wsparcie?

Wsparcie przyznawane jest w postaci dofinansowania poniesionych kosztów na realizację danej inwestycji. Poziom dofinansowania wynosi standardowo 50% poniesionych kosztów kwalifikowalnych. Może on być wyższy i wynieść 60%, ale tylko w przypadku gdy o pomoc ubiega się młody rolnik lub gdy wniosek o wsparcie składa wspólnie kilku rolników.

Jaka jest wysokość wsparcia finansowego?

Wysokość wsparcia zależy od rodzaju produkcji. W przypadku inwestycji związanych z:

• rozwojem produkcji prosiąt – maksymalne dofinansowanie w PROW 2014 – 2020 wynosi 900 tys. zł;
• rozwojem produkcji mleka krowiego – wysokość wsparcia w całym PROW 2014 – 2020 może wynieść 500 tys. zł;
• rozwojem produkcji bydła mięsnego – wysokość wsparcia w całym okresie PROW 2014 – 2020 może wynieść 500 tys. zł.

Limity wymienione powyżej, nie łączą się.

źródło: ARiMR
fot. pixabay

Na co zwrócić uwagę przy ubezpieczaniu upraw na wiosnę?

• Rusza wiosenny sezon ubezpieczania upraw z dopłatami z budżetu państwa. Podobnie jak w roku ubiegłym dopłata może sięgać do 65% wartości umowy.
• Ubezpieczenia upraw są obowiązkowe, a w razie klęsk żywiołowych rolnicy, którzy je posiadają, mogą liczyć na dodatkową pomoc państwa w pierwszej kolejności.
• W ostatnich latach wiosną najbardziej dotkliwe dla upraw były grad, przymrozki i deszcz nawalny.

Przed jakimi zjawiskami chroni ubezpieczenie uprawowe

Wiosna zbliża się wielkimi krokami. Wegetacja powoli rusza, wysiewane są nawozy, prowadzone zasiewy roślin jarych. Wkrótce można się spodziewać występowania zagrożeń pogodowych dla upraw. Pierwsze przymrozki zazwyczaj pojawiają się na przełomie kwietnia i maja, później w połowie maja (zimni ogrodnicy i zimna Zośka). Mogą one powodować nieodwracalne zniszczenia w plonach, sięgające nawet kilkudziesięciu procent. Wcześniej istnieje ryzyko pojawienia się deszczu nawalnego, gradu czy huraganu (te ostatnie są groźne szczególnie dla roślin specjalnych, takich jak chmiel i tytoń). W przypadku upraw jarych (zwłaszcza na glebach lekkich) w nieco późniejszym okresie zagrożeniem może być susza. Wszystkie te zjawiska w ostatnich latach pojawiały się w naszym kraju z różnym natężeniem. Nie sposób przewidzieć, które z nich i w jakim rejonie kraju będzie dominowało w tym sezonie.

Obowiązkowe ubezpieczenia upraw z dofinansowaniem z budżetu państwa (do 65%) zabezpieczają rolników przed stratami związanymi ze zjawiskami pogodowymi, warto jednak pamiętać, że po podpisaniu umowy ochronnej obowiązuje czternastodniowa karencja. Z zawarciem polisy zabezpieczającej uprawy nie warto czekać do ostatniej chwili.

– Startujemy z wiosennymi polisami uprawowymi 25.03. Z roku na rok zainteresowanie rolników tym ubezpieczeniem rośnie. Przyczyniają się do tego zmiany klimatu oraz duża liczba szkód i zniszczeń upraw w ostatnich latach. Pozytywnym czynnikiem z pewnością jest upowszechnienie dostępności polis dla rolników. Od dwóch lat można je kupić w ponad 2 tys. placówek Poczty Polskiej w całym kraju. Dostępne są tam produkty naszej dedykowanej marki AGRO Ubezpieczenia – mówi Stanisław Sokołowski – Wiceprezes Pocztowego Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych i ekspert ubezpieczeń rolnych.

Co i jak można ubezpieczyć

Ubezpieczeniem mogą zostać objęte tradycyjne uprawy, tj.: zboża, buraki cukrowe, ziemniaki, kukurydza, rzepak. Podejmując decyzję o wyborze ubezpieczenia rolnicy powinni wziąć pod uwagę właściwy zakres polisy (jeden z oferowanych pakietów) i dopasować go do rodzaju prowadzonej produkcji. Odpowiednie dostosowanie ochrony do typu działalności rolnej i potrzeb pozwoli na satysfakcjonujące rozliczenie z towarzystwem ubezpieczeniowym w przypadku wystąpienia szkody.

W tym roku kwota przeznaczona na dopłaty do składek dla rolników powinna być wystarczająca pomimo rosnącego zainteresowania taką formą wsparcia.

– Nasze Towarzystwo rozpoczęło ubezpieczanie upraw w sezonie wiosna 2017 i w każdym kolejnym roku zwiększa zarówno liczbę zawartych umów jak i poszerza ich zakres, korzystając z rosnącego wsparcia finansowego Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW). Naszą misją jako Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych jest ochrona ubezpieczonych rolników poprzez właściwe zarządzanie ryzykiem (dywersyfikacja, reasekuracja, rozpoznawanie ryzyka, eliminowanie ryzyk pewnych). W ubiegłym roku powołaliśmy Departament Ubezpieczeń Rolnych. Tworzą go doświadczeni specjaliści czuwający nad optymalnym doborem pakietów, tak aby były dostępne i osiągalne dla rolników i jednocześnie nie przynosiły strat Towarzystwu Ubezpieczeń. Istotną rolę odgrywa też polityka państwa – w razie wystąpienia kataklizmów i uszkodzenia upraw – większe wsparcie otrzymują rolnicy, którzy zawarli polisy chroniące plony – mówi Stanisław Sokołowski – ekspert, który od 28 lat zajmuje się zawodowo ubezpieczeniami.

Uwaga na typowe błędy przy zawieraniu umowy ubezpieczenia!

Wśród błędów w ubezpieczaniu upraw eksperci wymieniają wybór zbyt wąskiego zakresu ochrony np. pojedynczego ryzyka, podając średnią wydajność i cenę, tak by spełnić obowiązek ubezpieczenia 50% areału upraw wskazanych w ustawie i mieć chociaż minimalną ochronę. Nieprzewidywalność wystąpienia zjawisk pogodowych sprawia, że trudno trafić z wyborem jednostkowego ryzyka, które akurat w danym roku będzie najbardziej dokuczliwe. W 2018 roku największe szkody wyrządziła susza, wcześniej huragany, powodzie a jeszcze wcześniej uprawy ucierpiały w wyniku negatywnych skutków przezimowania.

źródło: mat. prasowe Brandscope
fot. firmowe

Pod takim hasłem odbyła się dzisiaj konferencja prasowa w Ministerstwie Rolnictwa. Wzięli w niej udział Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Jan Krzysztof Ardanowski oraz Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Marek Niechciał.

Na początku konferencji minister odniósł się do artykułu, który dzisiaj został opublikowany w jednej z gazet.

– Dziś ukazał się w jednej z gazet wyjątkowo kłamliwy artykuł krzyczący – Alarm! Drożyzna idzie! Premier funduje nam drożyznę! Ten tekst mnie bardzo poruszył. To niedopuszczalne sugerowanie, że podejmowane przez nas działania mogą wytworzyć sytuację galopującej drożyzny – stwierdził z naciskiem minister rolnictwa i rozwoju wsi Jan Krzysztof Ardanowski podczas dzisiejszej konferencji prasowej odpowiadającej na pytanie czy Polacy muszą więcej płacić za żywność?

Jak podkreślił minister rolnictwa polska żywność jest dostępna na całym świecie, a jej sprzedaż idzie coraz lepiej o czym świadczą dane dotyczące eksportu, gdzie jego wartość wynosi ok. 30 mld euro. Świadczy to o tym, że polska żywność jest zdrowa i wysokiej jakości.

Na temat cen detalicznych żywności i o podejmowanych w tej sprawie działaniach mówił również prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Marek Niechciał. UOKiK prowadzi badania rynku i ingeruje w każdym przypadku stwierdzenia nieprawidłowości.

Prezes podkreślił, że UOKiK posiada pięć laboratoriów, w których analizowany jest m.in. skład różnych produktów.

– Nie ma żadnego powodu, dla którego musiałaby podrożeć żywność – stwierdził prezes UOKiK.

Prezes Niechciał zwrócił uwagę, że często porównywane są produkty nieporównywalne, gdyż w rzeczywistości mają one różny skład, różne dodatki. Szef urzędu kontrolującego m.in. powiązania w ramach łańcucha żywnościowego poinformował również, że w Polsce marki własne stanowią w sieciach handlowych ok. 30%, a np. w Wielkiej Brytanii jest to około 50%.

Zaapelował jednocześnie o sprawdzanie przez konsumentów informacji o konkretnym produkcie, w tym o tym skąd on pochodzi. A także podkreślił rolę patriotyzmu ekonomicznego, gdzie konsument powinien zadecydować o wyborze polskich produktów.

Szef resortu rolnictwa podkreślił natomiast, że to konsument ma prawo wybrać co kupuje, ale musi mieć pełną świadomość co wybiera, musi mieć informację o składzie i pochodzeniu produktu

– Konsument nie może być wprowadzany w błąd, np. co do składu produktu – podkreślił minister.

Zwrócił ponadto uwagę, że państwo ma prawo ingerować w relacje między producentami, a handlowcami, oczywiście w dopuszczalnych unijnym prawem ramach.

– We Francji są takie przepisy. Tam producent musi być precyzyjnie oznaczony, a jeżeli na jego żądanie sieć odmówi umieszczenia takiej informacji na marce własnej, to grozi jej kara w wysokości do 5 mln euro – poinformował minister.

– My również poszukujemy takich rozwiązań, które zapewnią dostęp do sprzedaży mniejszym pomiotom z jednej strony, a z drugiej dadzą konsumentom dostęp do żywności wysokiej jakości – zapewnił szef resortu rolnictwa.

Szef resortu rolnictwa przedstawił również prognozy cen opracowane przez Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej – Państwowy Instytut Badawczy. Wynika z nich, że okresowe wahania cen surowców mogą spowodować wzrost cen detalicznych w granicach 4-5 procent.

– Żadnego armagedonu nie będzie. Produkty mleczne będą miały ceny zbliżone do ubiegłorocznych. Spadną nieco ceny mleka, lekko wzrosną ceny serów i galanterii mlecznej. Możliwy jest niewielki wzrost cen cukru, ale nastąpi spadek cen masła, owoców i jaj. W drugiej części roku mogą wzrosnąć ceny jabłek, gruszek i śliwek, ale mogą obniżyć się na warzywa i przetwory – poinformował minister i podkreślił, że to normalny ruch cen wynikający ze zmieniających się czynników zewnętrznych, takich jak np. obszar zasiewów, warunki klimatyczne i sytuacji na poszczególnych rynkach światowych.

Źródło: materiały prasowe Minrol

Zarząd Dolnośląskiej Izby Rolniczej po rozpatrzeniu wniosku, który wpłynął do Komisji Uchwał i Wniosków VIII Walnego Zgromadzenia DIR, wystąpił do Krajowej Rady Izb Rolniczych w sprawie podjęcia działań mających na celu wypracowanie i wdrożenie modelu zawodowego szkolnictwa rolniczego odpowiadającemu obecnemu zapotrzebowaniu.

Likwidacja szkół rolniczych i gospodarstw szkolnych, przestarzała baza dydaktyczna,  kierunki kształcenia anachroniczne  niedostosowane do czasów współczesnych i wymagań, jakie stawia przed młodzieżą zarówno rynek pracy, jak i szybko zmieniające się rolnictwo, wydają się być konsekwencją małej popularności szkół rolniczych w Polsce. Nie ulega wątpliwości, że nowoczesne rolnictwo potrzebuje zmiany oferty kształcenia,  nowoczesnej bazy szkoleniowej i dobrze przygotowanej kadry.

Zarząd Dolnośląskiej Izby Rolniczej zaproponował zorganizowanie debaty rolniczej poświęconej szkolnictwu rolniczemu z alternatywą powołania przy KRIR lub Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi zespołu, który mógłby opracować i przygotować rozwiązania w sprawie szkolnictwa rolniczego. Zarząd DIR zadeklarował również gotowość oddelegowania do pracy w takim zespole osób posiadających wiedzę w tym temacie.

Monitorowanie działań producentów nawozów mineralnych

Zarząd Dolnośląskiej Izby Rolniczej, realizując wniosek VIII Walnego Zgromadzenia, zwrócił się do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o monitorowanie działań  producentów nawozów mineralnych w zakresie ustalania cen nawozów. W ocenie rolników podwyżki cen na nawozy mineralne to działania monopolistyczne. Ostatni drastyczny ich wzrost jest dla rolników mocnym  obciążeniem, tym bardziej, że w roku ubiegłym odczuli skutki suszy. Wyczerpanie limitu de minimis spowodowało, że wielu rolników nie może skorzystać z kredytów preferencyjnych, a wydatki  ponoszone na zakup środków do produkcji rolnej rosną szybciej niż ceny na płody rolne. W opinii Zarządu Dolnośląskiej Izby Rolniczej jak również rolników należy zbadać, jaka jest przyczyna tego zjawiska. Czy rzeczywiście koszty produkcji nawozów mineralnych, a szczególnie azotowych wzrosły w tak znacznym stopniu?

Stanowisko Zarządu Dolnośląskiej Izby Rolniczej odnośnie poselskiego projektu ustawy o ochronie zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw (KP Prawo i Sprawiedliwość)

Dolnośląska Izba Rolnicza jednoznacznie krytycznie ocenia proponowane regulacje i wnosi o ich odrzucenie. Naszym zdaniem dotychczasowe zapisy ustawy o ochronie zwierząt są już i tak mocno restrykcyjne, a wprowadzanie kolejnych sankcji, kolejnych ton bezsensownych przepisów sprowadzi na każdego posiadacza zwierzęcia blady strach przed wtargnięciem na własny teren niezidentyfikowanych „przedstawicieli” tzw. organizacji ,,prozwierzęcych” lub ,,proekologicznych” pod byle pretekstem. Tak zresztą dzieje się już obecnie, gdyż obowiązujące teraz przepisy ustawy o ochronie zwierząt dają możliwość wtargnięcia przez osoby z wątpliwą legitymacją prawną, bez jakiegokolwiek uzasadnienia, na czyjąś nieruchomość i pod byle pretekstem zabrania zwierząt. Organy władzy publicznej, w tym policja, straż miejska są bezradne. Wiąże im ręce wspomniana ustawa i ogromne uprawnienia pseudoekologicznych organizacji, które tylko i wyłącznie z racji zapisu w statucie dostały ogromną władzę w dysponowaniu czyjąś własnością, bez czekania na wyrok sądowy. Proponowane regulacje tylko wzmocnią ten represyjny model. Z dużym zaniepokojeniem przyjmujemy, że projekt zmian jest mocno ideologiczny i wpisuje się w lewicową teorię postrzegania źródła praw zwierząt w tym, że tak jak ludzie mogą one cierpieć, są też zdolne do ograniczonego rozumienia i to w stopniu większym niż ludzie na pewnych etapach życia. Chodzi tu o działania tych środowisk mające na celu spadek ochrony prawnej ludzi, wyrażający się w tzw. „liberalizacji” przepisów aborcyjnych, a od kilkunastu lat także w postępie eutanazji na rzecz zwiększenia praw zwierząt. Oczywiście nie oznacza to, że człowiek może sobie pozwolić na zupełną dowolność w postępowaniu ze zwierzętami – jako istota rozumna, zdolna do kierowania się kryteriami dobra i zła, obciążony jest większą odpowiedzialnością, szczególnie za zwierzęta udomowione, ale nie powinien zwierzętom nadawać praw podmiotowych, tak jakby były one w stanie z nich racjonalnie skorzystać.

Przykład – metraż kojca dla psów

Tytułem przykładu, że ustawodawca traci kontakt z rzeczywistością, może posłużyć propozycja nowelizacji art. 9, która zakłada minimalny metraż kojca dla psów. Postuluje się zapewnienie zwierzęciu, w zależności od jego wielkości, stosowną przestrzeń życiową od 9 do 15 m2. Pragniemy tylko zauważyć, że obecne regulacje dotyczące minimalnej powierzchni lokali socjalnych, oferowanych przez gminę, przewidują dla ludzi dużo mniejszą powierzchnię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5) ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego lokalem socjalnym jest „nadający się do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny, którego powierzchnia pokoi przypadająca na członka gospodarstwa domowego najemcy nie może być mniejsza niż 5 m2, a w wypadku jednoosobowego gospodarstwa domowego 10 m2, przy czym lokal ten może być o obniżonym standardzie”. Także powierzchnia w celi mieszkalnej w więzieniu, przypadająca na jednego skazanego, powinna wynosić nie mniej niż 3 m2. Jak widać z porównania tych regulacji, psy muszą mieć dużo większą powierzchnię życiową niż ludzie. Takich absurdów w nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt jest niestety więcej.

Jako samorząd rolniczy dalecy jesteśmy od sporów ideologicznych, chcemy koncentrować się na tym, jaki wpływ proponowane regulacje będą miały na życie mieszkańców wsi i prowadzenie hodowli zwierząt gospodarskich. Nie można jednak nie zauważyć prawdziwego tła tej nowelizacji. Powszechnie bowiem wiadomo, że za projektem stoją organizacje przedstawiające siebie jako „prozwierzęce” i „proekologiczne”, w tle stoją olbrzymie pieniądze, jakie te organizacje będą mogły otrzymywać z budżetu państwa na prowadzenie różnego rodzaju schronisk dla zwierząt i innych tego typu usług. Nie dziwi więc, że pod pozorem szumnej pomocy bezbronnym zwierzętom, same będą mogły, praktycznie bez należytego nadzoru ze strony państwa, środki te pozyskiwać na nie wiadomo co. Najgorsze, że będą mogły przejmować na własność zwierzęta, o czym niżej.

Większa uwaga na edukację i szkolenia

Jesteśmy zdania, że nadmierna represyjność prawa nie jest środkiem do osiągnięcia zakładanego przez projektodawców zmian celu. Uważamy, że większą uwagę powinno się kłaść na edukację, szkolenia, uświadomienia, że posiadanie zwierząt wiąże się z wieloma obowiązkami. Wsadzanie wszystkich do więzienia za byle przewinienie nie jest – w naszej ocenie – racjonalnym rozwiązaniem. Ostatnio było głośno w mediach o bezwzględnej karze pozbawienia wolności orzeczonej przez sąd dla rolnika, który w wieku 60 lat chciał dorobić kilka złotych na targu i nie wiedział, że musi najpierw ogłuszyć karpia zanim go zabije.

Wiele zadań ustawodawca kieruje pod adresem gmin, tradycyjnie już nie zabezpieczając (przynajmniej nic z takiego z ustawy nie wynika) środków na ten cel. Jak to zwykle bywa – tzw. czarną robotę będą musiały wykonać samorządy, które to, dosłownie biorąc cytat z ustawy , będą musiały opiekować się kotami dachowcami i innymi, które – jak to koty – chadzają własnymi drogami.

Wspomniany już na wstępie art. 7 został poddany w nowelizacji ogromnym zmianom. Wszystko to – w naszej ocenie – jest absurdem do kwadratu, gdyż nie wiadomo jakim organizacjom państwo przyznaje prawo do wymierzania sprawiedliwości, mniej więcej tak jak w dawnych czasach czyniły to trybunały ludowe. Na miejscu od razu zapadał wyrok i od razu był egzekwowany. Przedstawiciele organizacji tzw. prozwierzęcych, które tylko i wyłącznie z racji zapisu w statucie o „ochronie zwierząt” będą mogły decydować, czy zwierzę jest przetrzymywane we właściwych warunkach, czy nie, będą rozstrzygały czy posiadacz zwierzęcia jest winny, czy nie i wymierzały karę w postaci zabrania zwierząt do niewiadomego miejsca. W ostatnim czasie do Dolnośląskiej Izby Rolniczej trafiło wiele skarg rolników na postępowanie organizacji, tzw. prozwierzęcych, których przedstawiciele – niestety w majestacie prawa – wchodzili na teren gospodarstw rolnych, niezależnie czy w obecności, czy pod nieobecność rolnika i zabierali mu zwierzęta pod byle pretekstem. Te obecne regulacje, jak i to co proponuje obecnie rządząca Polską koalicja jest nie do przyjęcia i domagamy się zmiany tego typu modelu działania. Niestety propozycja nowelizacji art. 7 idzie w odwrotnym kierunku. Nikt nie kontroluje osób, które podają się za przedstawicieli organizacji tzw. prozwierzęcych, jak zachowują się w stosunku do właścicieli zwierząt (wszystkie skargi, jakie trafiały do Izby, opisywały agresywne zachowanie takich przedstawicieli). Pragniemy zwrócić uwagę, że uprawnione o tego służby, w postaci chociażby policji, mają ograniczone prawo wstępu na czyjąś posesję, nie mogą sobie wchodzić od tak. Każde przeszukanie, zatrzymanie rzeczy musi być potwierdzone nakazem prokuratorskim. Służby obowiązuje też pora nocna, kiedy to nie można powyższych czynności wykonywać w czyimś mieszkaniu. Organizacje tzw. prozwierzęce tak naprawdę mogą wchodzić kiedy im się podoba, nie muszą uprzednio nikogo pytać o zgodę. Jedynym formalnym potwierdzeniem „legalności” wstępu jest decyzja wójta, burmistrza lub prezydenta miasta potwierdzająca czasowe odebranie właścicielowi lub opiekunowi zwierzęcia. Ale tak naprawdę jest to kwiatek do kożucha, gdyż taki wójt, burmistrz lub prezydent nie ma możliwości (tak jak np. prokurator, który ma akta sprawy i posługuje się wyspecjalizowanymi, przeszkolonymi i doświadczonymi służbami) zweryfikować tego, co taka organizacja robi. Wszelkie sprzeciwy, skargi, próby interwencji przez właściciela zwierzęcia lub opiekuna kończą się na niczym. Ta swoista wolna amerykanka, która – jak już wspominaliśmy – funkcjonuje obecnie, w przyszłości będzie stosowana na jeszcze większą skalę. Wystarczy, że jakiś działacz prozwierzęcy stwierdzi, że właściciel stracił – niezależnie od swojej woli – możliwość sprawowania osobistej opieki nad zwierzęciem, i już jest pretekst do interwencji. Nawet jeżeli przy tego typu czynnościach asystuje policja, to tylko i wyłącznie biernie się przygląda i pilnuje właściciela, żeby nie przeszkadzał wywozić jakimś tam działaczom organizacji prozwierzęcej swoich zwierząt. Nikt z policjantów nie ma specjalistycznej wiedzy by stwierdzić, że nad zwierzętami ktoś się znęcał. To może uczynić tylko i wyłącznie uprawniony pracownik inspekcji weterynaryjnej, a nie byle kto, i w ostateczności sąd.

Gdzie mogę interweniować służby?

W naszej ocenie tylko i wyłącznie służby państwowe mogą interweniować na czyjejś posesji, mieszkaniu, w gospodarstwie. Mogą to być chociażby służby weterynaryjne w obecności policji czy straży miejskiej, ale nigdy jakieś tam pseudoorganizacje o wątpliwym statusie i wiarygodności. Konstytucja RP stoi w Polsce, póki co jeszcze, na straży obrony własności i nie powinniśmy pewnych granic przekraczać. Już od wielu lat poruszany jest temat, że różnego rodzaju służb mundurowych, które mogą stosować środki przymusu bezpośredniego i wchodzić na czyjąś posesję jest zdecydowanie za dużo. A tutaj prawodawca upoważnia do tego osoby, których tożsamości, pochodzenia i kwalifikacji nikt nie sprawdza, które nie mają żądnych szkoleń, które mogą być nawet niepełnoletnie. Do tego nikt nie kontroluje dokąd te zwierzęta są wywożone, jak są przetrzymywane itd. Sytuacja jest naprawdę niebezpieczna.

Ustawodawca w art. 9b nakłada na właściciela lub opiekuna zwierzęcia domowego, które uciekło lub zagubiło się, a w szczególności psa, obowiązek niezwłocznego zawiadomienia o tym najbliższego schroniska dla zwierząt, straży gminnej lub Policji oraz podjąć inne działania w celu odnalezienia zwierzęcia. Oznacza to, że wywieszenie kartki na słupie lub drzewie, że „zaginął kot” już nie wystarczy. Trzeba będzie do tego angażować policję, spisywać protokół, szukać kota. Po prostu absurd. A gdzie czas na ściganie przestępstw i szukanie afer gospodarczych? Zamiast ścigać morderców, złodziei, fałszerzy, wyłudzaczy podatku VAT, policja będzie przyjmowała zgłoszenia zaginięcia kotów, psów, królików…

Co ważne, rządzący chcą wprowadzić obowiązek oznakowania każdego psa w Polsce na koszt właściciela, czynione są przymiarki, żeby również kota. Ma być prowadzony stosowny rejestr. Będzie się tam wpisywało, oczywiście poza rasą i danymi zwierzęcia, także imię i nazwisko, kod pocztowy i miejsce zamieszkania posiadacza zwierząt. Wgląd do takiego rejestru będą miały, oprócz uprawnionych służb, także… organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Organizacje tzw. prozwierzęce będą więc mogły inwigilować każdego obywatela w Polsce, który posiada psa. Tego typu organizacje już praktycznie będą mogły wszystko, co jest – naszym zdaniem – absolutnie niedopuszczalne.

Zupełnie bezpodstawnie rządzący chcą wprowadzić zakaz hodowli zwierząt futerkowych. W tym zakresie przetoczyła się już przez nasz kraj ostra dyskusja i samorząd rolniczy do tych głosów krytyki się przyłącza.

Jesteśmy również za utrzymaniem możliwości uboju rytualnego zwierząt, gdyż to daje duże możliwości rozwoju i zbytu dla hodowców bydła. Stanowisko samorządu rolniczego jest w tej materii od samego początku jednoznaczne i stanowcze.

Duże nasze wątpliwości budzi przyznanie organizacjom tzw. prozwierzęcym szerokiego prawa udziału w postępowaniach, zwłaszcza karnych, przeciwko właścicielom zwierząt. Zgodnie z proponowanym art. 39a, „organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, mogą wszcząć postępowanie lub wziąć udział w charakterze strony w toczącym się postępowaniu karnym, cywilnym, administracyjnym lub sądowoadministracyjnym, jeżeli zachodzi potrzeba ochrony zwierząt.” Pragniemy zauważyć, że zainteresowanie takich organizacji daną sprawą może nie wynikać tylko z powodu troski o los zwierząt, ale po prostu być uwarunkowane interesem materialnym. Organizacje takie będą przecież mogły przejąć zwierzę po właścicielu, jeżeli zostanie on skazany za przestępstwa określone w analizowanej ustawie. Uważamy przyznanie tak dużych uprawnień organizacjom za nieuzasadnione.

Źródło: Leszek Grala, Prezes Dolnośląskiej Izby Rolniczej
fot.firmowe