Notowania zbóż i oleistych są na 6-7 letnich szczytach w ślad za kurczącymi się zapasami

Światowa produkcja kukurydzy i soi nie nadąża za rekordowym zużyciem (maleją zapasy), ale w przypadku pszenicy prognozy, zarówno produkcji jak i zapasów (mimo korekt w dół),  są rekordowe dla obecnego sezonu.

I połowa stycznia przyniosła dalsze przyspieszenie wzrostów notowań giełdowych zbóż i oleistych. Przyczyniła się do tego prognoza Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa (USDA) z 12 stycznia, która zaskoczyła wszystkich.

Zmiany okresowe notowań wybranych kontraktów na zboża i oleiste:

Głównym prowzrostowym czynnikiem była duża redukcja krajowej produkcji kukurydzy, a przy okazji też zapasów na koniec ubiegłego sezonu. Cięcia, ale w mniejszym zakresie, dotyczyły również krajowych zbiorów soi. Jednocześnie nastąpiła oczekiwana korekta w dół prognoz dla Ameryki Południowej ze względu na utrzymujący się od kilku miesięcy deficyt opadów. Zmalały prognozy zbiorów kukurydzy w  Brazylii i Argentynie oraz pszenicy i soi w samej Argentynie. Produkcja soi w Brazylii pozostawiona została na razie na rekordowym poziomie 133 mln ton.

Notowania soi w Chicago:

Warto zauważyć, że światowa produkcja kukurydzy i soi nie nadąża za rekordowym zużyciem (malejące zapasy), ale w przypadku pszenicy  prognozy, zarówno produkcji jak i zapasów (mimo korekt w dół), każdorazowo są rekordowe dla obecnego sezonu.

Pszenica drożeje śladem kukurydzy i soi ze względu na paszowe wykorzystanie tego zboża. Do wysokich cen pszenicy przysłużył się dodatkowo bardzo zły stan upraw ozimych w Rosji i USA (obawa o kolejne zbiory). Duży wpływ na ceny tego zboża mają także ograniczenia eksportowe wprowadzane od połowy lutego przez Rosję (największy eksporter pszenicy na świecie próbuje ustabilizować ceny żywności na rynku wewnętrznym).

Notowania zbóż w Chicago:

Sytuacja na rynku zbóż i soi według styczniowej prognozy USDA (sezon 2020/21)

Rynek kukurydzy – Tegoroczna produkcja kukurydzy w USA została obniżona (m/m) aż o ponad 8 mln ton do 360,25 mln ton, a dodatkowo o prawie 2 mln ton przycięte zostały zapasy początkowe. Oczekiwane na koniec sezonu zapasy w USA obniżone zostały o „tylko” 3,8 mln ton (po korekcie w dół zużycia) do 39,42 mln ton i będą najniższe od sezonu 2013/14.

Po cięciach prognoz w Brazylii i Argentynie, globalne zapasy kukurydzy na koniec tego sezonu zostały obniżone o 4,1 mln ton w stosunku do grudnia i powinny wynieść 283,8 mln ton. Będą to najmniejsze zapasy końcowe kukurydzy od sezonu 2015/16.

Rynek pszenicy – Zmiany w amerykańskim bilansie pszenicy były niewielkie. Lekka obniżka zbiorów skutkowała korektą w dół (-0,7 mln ton) zapasów końcowych, które powinny wynieść 22,8 mln ton i będą najniższe od 2014/15.

Globalne zbiory pszenicy prognozowane są o 1 mln ton niżej niż w grudniu, jednak nadal na rekordowym poziomie 772,6 mln ton. Globalna produkcja tego zboża (rekordowa w Rosji i Australii) powinna znacznie przewyższyć spożycie – oceniane na 759,8 mln ton (rekord). Stąd mimo ostatniej obniżki oczekiwanych zapasów końcowych pszenicy o 3,3 mln ton (w stosunku do grudnia) ich poziom powinien być rekordowy i wyniesie 313,2 mln ton.

Rynek soi – Oczekiwane na koniec sezonu zapasy soi w USA (cięcie produkcji) obniżone zostały w porównaniu z grudniem o 1 mln ton do tylko 3,8 mln ton i będą najniższe od 7 lat.

Prognozowana produkcja soi na świecie została skorygowana w dół o nieco ponad 1 mln ton, do  361,0 mln ton – poziom zbliżony do rekordu z sezonu 2018/19. Cięcie dotyczyło (obok USA) Argentyny (-2 do 48 mln ton), ale korekta w górę odnotowana została w Chinach. Globalna konsumpcja soi prognozowana jest na rekordowe 369,8 mln ton i zdecydowanie przewyższy produkcję. W konsekwencji światowe zapasy soi na koniec tego sezonu powinny spaść do 84,3 mln ton (-1,3 mln ton m/m) i będą najniższe od 5 lat (sezon 2015/16).

Giełda w Paryżu:

Notowania unijnej pszenicy, kukurydzy i rzepaku są najwyższe od 2013 roku

W Paryżu kontrakt na pszenicę notowany jest w połowie stycznia (zamknięcie z 14-01-2021) na 229,75 eur/t – najwyżej od maja 2013 roku. W skali miesiąca pszenica podrożała o 11% (23,5 euro/t) więcej niż miesiąc wcześniej. Za wysokie notowania pszenicy odpowiadają dużo gorsze niż rok temu zbiory w UE oraz trend wzrostowy cen jaki obowiązuje na rynku u jego głównych eksporterów tego zboża. Tempo eksportu unijnej pszenicy rośnie wraz z kurczeniem się zapasów w Rosji i na Ukrainie i powoli nadrabia zaległości. Zapowiadane od połowy lutego ograniczenia w eksporcie rosyjskich zbóż (limity kwotowe i cła) będą sprzyjać wzmożonemu popytowi na unijną pszenicę, a przez to wzrostowi cen.

Wycena unijnego kontraktu na kukurydzę skoczyła do blisko 220 eur/t na ostatniej sesji w 2020 roku – najwyżej od 7 lat. Wynikało to w dużej mierze z przypadającego na 5-go stycznia wygasania kontraktu styczniowego. Seria kukurydzy na marzec 2021 rosła w wolniejszym tempie, ale stopniowo dogania maksima wytyczone przez styczniowy termin dostawy. W miesiąca kukurydza (z dostawą w marcu) wyceniana jest na 212,25 eur/t i pomijając mało wiarygodne sesje z przełomu roku (ceny wahały się o nawet 20 euro) oznacza to poziomy cen kukurydzy widziane ostatnio w lipcu 2013 roku.

Unijny kontrakt na rzepak ruszył w górę w styczniu i odrabia zaległości w stosunku do soi, olejów roślinnych i canoli. Seria najbliższa podrożała od początku stycznia o 5% (21,25 euro), do blisko 440 eur/t. Oznacza to, że notowania rzepaku pokonały swoje wieloletnie maksima ze stycznia ubiegłego roku (+5,3% r/r) i są teraz najwyższe od czerwca 2013 roku.  

Andrzej Bąk – eWGT
Źródło: Euronext-Paryż, CBoT,  USDA, KE.