Co znajdziesz w artykule?
Badanie gleby na azot mineralny to kluczowy element racjonalnego nawożenia, zarówno na początku sezonu wegetacyjnego, jak i po jego zakończeniu. Wyniki analizy są wiarygodne tylko wtedy, gdy próbki glebowe zostaną pobrane w prawidłowy sposób, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi. Poniższa instrukcja przedstawia zasady pobierania próbek na podstawie metodyki opracowanej przez IUNG w Puławach.
Termin pobierania próbek
Badanie gleby na azot mineralny wykonuje się wczesną wiosną, zawsze przed zastosowaniem nawozów mineralnych lub organicznych. Pozwala to określić realną zawartość azotu mineralnego w glebie przed rozpoczęciem wegetacji roślin. W przypadku analizy pożniwnej, której celem jest ocena pozostałości azotu po wegetacji roślin, próbki pobiera się jesienią, po zbiorze, z głębokości do 90 cm.
Nawozy azotowe w 3 formach. Jaką wybrać? Sprawdzamy!
Sposób i głębokość pobierania próbek
Badanie gleby na azot mineralny wymaga pobrania materiału z dwóch warstw profilu glebowego: od 0 do 30 cm oraz od 30 do 60 cm. Do tego celu stosuje się specjalne laski glebowe o odpowiedniej długości i średnicy. Najpierw pobiera się próbkę z warstwy 0–30 cm, a następnie, w tym samym otworze, z warstwy 30–60 cm. Taki sposób pobierania pozwala dokładnie ocenić ilość azotu dostępnego dla roślin zarówno w strefie korzeniowej, jak i poniżej.
Powierzchnia reprezentowana przez jedną próbkę
Na polach o jednorodnych warunkach, takich jak podobna kategoria agronomiczna gleby, kompleks przydatności rolniczej czy wspólny przedplon, jedna próbka ogólna może reprezentować powierzchnię maksymalnie czterech hektarów. Jeżeli zmienność gleby jest większa, obejmująca zróżnicowanie gleb lub warunków uprawy, jedna próbka powinna pochodzić z obszaru nie większego niż jeden hektar. Aby uniknąć zaburzeń wyników, próbek nie pobiera się z obrzeży pola, pozostawiając pas o szerokości około czterech metrów.
Liczba próbek pierwotnych i przygotowanie próbki ogólnej
Jedna próbka ogólna powinna pochodzić z dziesięciu próbek pierwotnych, a w przypadku pól nawożonych organicznie – z piętnastu. Próbka ogólna powstaje poprzez dokładne wymieszanie wszystkich próbek pierwotnych pobranych z tej samej warstwy gleby. Z materiału usuwa się większe kamienie oraz fragmenty roślin. Następnie przygotowaną próbkę umieszcza się w szczelnym pojemniku lub w woreczku z tworzywa sztucznego.
Opis i dostarczenie próbek do laboratorium
Próbki przeznaczone do badania gleby na azot mineralny muszą być odpowiednio opisane i przekazane wraz ze szkicem gospodarstwa lub mapą pól. Tak przygotowane próbki należy dokładnie zapakować i dostarczyć do analizy laboratoryjnej.
Warunki przechowywania próbek
Jeżeli próbki nie mogą zostać dostarczone do laboratorium od razu, można je przechowywać przez maksymalnie trzy dni w temperaturze od 2 do 5°C. Dłuższe przechowywanie jest możliwe jedynie w temperaturze około –18°C, co zabezpiecza przed zmianami zawartości azotu mineralnego.
