Co znajdziesz w artykule?
Ostatnie tygodnie przyniosły nagły wzrost liczby przypadków wirusa choroby niebieskiego języka (BTV-3) w Europie, co stanowi poważne wyzwanie dla branży hodowlanej. Holenderski minister rolnictwa, Piet Adema, ogłosił, że już około 600 holenderskich gospodarstw jest dotkniętych tym wirusem. Jak przenosi i objawia się ta choroba?
Choroba niebieskiego języka atakuje holenderskie i belgijskie gospodarstwa
Epidemia rozpoczęła się w Holandii, gdzie pojawił się nowy szczep wirusa choroby niebieskiego języka (BTV-3). Ten wysoce zakaźny wirus został zidentyfikowany w czterech holenderskich hodowlach owiec na początku września i szybko rozprzestrzenił się na terenie 319 gospodarstw na terenie kraju. Do pierwszych dni października liczba zgłoszonych przypadków przekroczyła już 700. Choroba niebieskiego języka BTV-3 pojawiła się również w Belgii, co oznacza, że obecnie występuje w dwóch krajach europejskich.
Choroba niebieskiego języka – jakie są objawy?
Objawy wirusa choroby niebieskiego języka BTV-3 różnią się w zależności od gatunku zwierząt. Owce zwykle wykazują bardziej jawne objawy, takie jak nadmierna ilość śliny, zmiany w jamie ustnej, wysoka gorączka, kalectwo, obrzęk głowy i nagła śmierć. Bydło również może wykazywać podobne objawy, a także zmiany w sutkach, oczach, opaskach wieńcowych i nosie.
Choroba niebieskiego języka, a rozprzestrzenianie
Choroba niebieskiego języka rozprzestrzenia się poprzez zakażone gryzące muszki i import zakażonych zwierząt, ich materiał rozrodczy (nasienie i jaja) oraz płody. Choroba atakuje wszystkie przeżuwacze, a jej wpływ jest szczególnie odczuwalny w przypadku bydła mlecznego ze względu na spadek produkcji mleka. Ważne jest podkreślenie, że ta choroba nie ma wpływu na ludzi ani na bezpieczeństwo żywności, ale stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia zwierząt.
Nowy problem na horyzoncie: Krwotoczna choroba zwierzyny płowej tzw. krowi COVID
Choroby niebieskiego języka to niestety nie jedyna obawa hodowców w ostatnim czasie. W maju tego roku pojawił się pierwszy przypadek krwotocznej choroby zwierzyny płowej (EHD) u bydła w Europie. Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) zanotowała występowanie tej choroby (zwanej również krowim COVIDEM) na Sardynii pod koniec 2022 roku, a następnie w innych regionach, takich jak Sycylia, Hiszpania (spowodowała śmierć setek krów w całej Hiszpanii), Włochy, Portugalia i Francja. Niestety niedawno potwierdzono pierwszy przypadek EHD w Szwajcarii. Wirus ten został zidentyfikowany u cielęcia na farmie w kantonie Berno, stając się pierwszym udokumentowanym przypadkiem EHD w Szwajcarii. W związku z poważnym zagrożeniem. Wielka Brytania zawiesiła import żywego bydła, owiec i kóz z Francji w związku z wybuchem choroby,
Krwotoczna choroba zwierzyny płowej – jakie objawy wykazuje?
Krwotoczna choroba zwierzyny płowej jest trudna do odróżnienia od choroby niebieskiego języka u przeżuwaczy i jest również przenoszona przez ukąszenie gryzących owadów, w tym komarów. Epizootyczna choroba krwotoczna występuje u różnych gatunków zwierząt gospodarskich, takich jak bydło, bawoły, kozy i owce. Podobnie jak w przypadku choroby niebieskiego języka, bydło jest szczególnie podatne na tę chorobę. Choroba może prowadzić do znacznych spadków wydajności, zwłaszcza w gospodarstwach mlecznych. Owce i kozy również mogą być zarażone, choć rzadko wykazują zauważalne objawy.
Jak czytamy na stronie Granicznego Inspektoratu Weterynarii w Koroszczynie “Choroba u udomowionych i dzikich przeżuwaczy może przebiegać od zakażenia bezobjawowego do ostrej gorączkowej postaci, cechującej się obrzękiem głowy, powiek i uszu, wybroczynami i owrzodzeniem błon śluzowych, ostrym zwyrodnieniem mięśni, zapaleniem skóry, koronki racicowej i kulawizną.”
Jak przenosi się wirus EHD?
Wirus EHD również jest przenoszony przez ukąszenie gryzących muszek. W szczególności w okresie późnego lata i wczesnej jesieni istnieje ryzyko sezonowego nasilenia zachorowań, zwłaszcza na obszarach nisko położonych i wilgotnych.
Warto zaznaczyć, że mimo że ta choroba stanowi poważne zagrożenie dla zwierząt hodowlanych, nie ma wpływu na ludzi. Po raz pierwszy wykryto EHD w Stanach Zjednoczonych w 1955 roku, a od tego czasu rozprzestrzeniła się na inne kontynenty, w tym Azję, Australię i Afrykę.
W związku z obecną sytuacją, rolnicy zostali wezwani do zachowania czujności i ostrożności podczas zakupu bydła w Europie, a także do przeprowadzania badań zwierząt przed ich przemieszczeniem.
źródło: Graniczny Inspektorat Weterynarii w Koroszczynie; farminguk.com; agrarheute
