Rzepak był liderem ubiegłotygodniowych wzrostów notowań na giełdzie w Paryżu

19 czerwca 2023

Co znajdziesz w artykule?

Na giełdzie Euronext-Paryż (Matif) tydzień kończący się 16-go czerwca 2023 przyniósł duży wzrost notowań rzepaku, kukurydzy i pszenicy. Wyceny obu europejskich kontraktów zbożowych i rzepaku rosną w czerwcu po tym jak zaliczyły one swoje długookresowe minima na przełomie maja i czerwca (poziomy z lat 2020-21).

Dla nowej kukurydzy tydzień zamknął się ceną 236 eur/t, a kontrakt na tegoroczną pszenicę kosztował w piątek 238,75 eur/t. Rzepak był rekordzistą odbicia, a jego cena zbliża się do 475 eur/t.

Oznacza to, że w skali tygodnia rzepak podrożał aż o 9,3% (40,25 eur/t), kukurydza zyskała 4% (9 euro/t), a pszenica 2,3% (5,25 eur/t).

W minionym tygodniu jedynie środa zakończyła się przeceną (po obu stronach Atlantyku). Jednodniowa korekta spadkowa pojawiła się gdy ceny większości kontraktów dotarły do swoich oporów technicznych (analiza wykresu). Kolejne dni przyniosły powrót trendu wzrostowego i nowe kilkutygodniowe maksima na giełdowym rynku zbóż i oleistych.

Odbiciu unijnych kontraktów sprzyjają malejące prognozy zbiorów w Europie i trend wzrostowy panujący w Chicago. Rzepakowi pomaga dodatkowo zagrożenie produkcji oleju palmowego w wyniku nadchodzącego El Nino.

Skala wzrostu notowań unijnej pszenicy (podrożała najmniej) jest ograniczana przez skokowe umocnienie wspólnej waluty i konkurencję na rynku eksportowym ze strony Rosji.

Wydaje się, że zaliczone na przełomie maja/czerwca, tegoroczne minima notowań giełdowych zbóż i rzepaku mamy już za sobą.

Na rynku zaczęły przeważać, negatywne dla przyszłej produkcji, czynniki związane z pogodą. Sprawia to, że dalsza gra inwestorów spekulacyjnych na spadki cen nie ma wsparcia w pogarszających się prognozach. W konsekwencji inwestorzy finansowi zamykają swoje krótkie pozycje (odkupują kontrakty) wywołując przy tym wzrosty notowań po obu stronach Atlantyku.

W Chicago kontrakty zaliczają wielotygodniowe maksima

W skali minionego tygodnia amerykańska kukurydza i soja podrożały po ok. 6%, a pszenica o ponad 9% (dotyczy serii najbliższych).

Głównymi czynnikami napędzającymi wzrosty są: pogoda, zagrożenia działania umowy zbożowej i skokowe osłabienie dolara na rynku walutowym.

Pogoda

O ile susza na południu USA, która dotknęła uprawy twardej pszenicy ozimej nie miała dużego wpływu na ceny, to rynek mocno reaguje na deficyt opadów i prognozy dla głównych terenów upraw amerykańskiej kukurydzy i soi. Jest to zrozumiałe, ponieważ Stany Zjednoczone są największym na świecie producentem kukurydzy i drugim (po Brazylii) soi, podczas gdy znaczenie pszenicy jest tam dużo mniejsze.

Warto przypomnieć, że opublikowane przez USDA na początku czerwca prognozy zbiorów kukurydzy i soi w USA były bardzo optymistyczne, ale dwa ostatnie tygodnie przyniosły pogorszenie ocen obu upraw. Na głównych terenach upraw występuje deficyt opadów, a w prognozach na kolejne dwa tygodnie nie widać poprawy pogody.

Zapowiada się zatem na dalsze cięcie ocen obu upraw w cotygodniowych raportach Crop Progress. W USA produkcja pszenicy (zbiory już trwają) będzie niska trzeci rok z rzędu, ale kondycja uprw poprawia się.

Rosja ciągle straszy wycofaniem się z umowy zbożowej!

W minionym tygodniu prezydent Putin zasugerował, że Rosja może nie przedłużyć porozumienia z Ukrainą, ONZ i Turcją po 18-lipca, kiedy wygasa dotychczasowa umowa, ponieważ Zachód nie wywiązuje się z przyjętych na siebie zobowiązań. W sobotę miała spotkać się z prezydentem Putinem delegacja przywódców krajów afrykańskich i namawiać go do przedłużenia umowy zbożowej. Czy rozmowy odniosą jakiś skutek przekonamy się w połowie lipca, kiedy to kończy się obowiązywanie obecnej umowy.

Słabszy dolar podnosi wyceny amerykańskich kontraktów

Kurs USD spadł w minionym tygodniu o prawie 2% w stosunku do euro po tym jak Europejski Bank Centralny (EBC) podniósł stopy procentowe, zaraz po tym jak amerykański FED pozostawił stopy na niezmienionym poziomie w USA. Warto zwrócić uwagę, że kursy walut bezpośrednio wpływają na popyt eksportowy na towary wyceniane w dolarze, euro, czy w PLN. W tym przypadku (tańszy dolar, ale droższe euro i też PLN) eksport towarów wycenianych w dolarach staje się tańszy, ale te same towary pochodzenia z UE, czy Polski mocno drożeją dla światowych importerów.