Na giełdzie w Chicago notowania pszenicy SRW spadły na zamknięciu minionego tygodnia (kończącego się 01.09.2023) do najniższego poziomu od blisko 3 lat, podczas gdy kontrakt na unijną pszenicę zbliżył się do 2-letniego dołka z przełomu maja i czerwca tego roku.
W skali tygodnia wspomniane dwa kontrakty straciły na wartości o aż o 4-5%, do 182,9 usd/t pszenicy amerykańskiej i do 221,25 eur/t pszenicy unijnej.
Mimo pierwszego od ponad roku wygranego przetargu organizowanego przez Egipt przez francuskich dostawców pszenicy, unijny eksport tego zboża jest mocno spowolniony na początku obecnego. Z powodu stosunkowo małego popytu cierpią też amerykańskie zboża.
Na globalnym rynku kukurydzy dominuje Brazylia, wypierając amerykańskich dostawców, a rynek eksportowy pszenicy zdominowała Rosja.
Brazylia (rekordowe 56 mln ton) zdetronizowała w minionym sezonie Stany Zjednoczone (41,3 mln ton) w rankingu globalnych eksporterów kukurydzy. Analogiczna kolejność zapowiadana jest w nowym sezonie. Według USDA brazylijski eksport kukurydzy szacowany jest na 55 mln ton, a amerykański na eksport kukurydzy powinien sięgnąć 52,1 mln ton po bardzo dobrych zbiorach w tym roku.
Zapasy pszenicy w Rosji są najwyższe w historii po rekordowych zbiorach w 2022, a szacunki tegorocznych zbiorów zbliżają się do ubiegłorocznych. Rosja od kilku sezonów wyprzedza UE w rankingu światowych eksporterów pszenicy. Jednak w zakończonym już sezonie podaż ziarna nie zmalała w II części sezonu (tak było najczęściej), a rekordowe tempo eksportu utrzymuje się również na początku nowego sezonu (zaczął się w lipcu).
USTA oszacował rosyjski eksport pszenicy w starym sezonie na rekordowe 46 mln ton (UE na 34,5 mln ton) i jeszcze wyże, bo na 48 mln ton w tym sezonie (UE na 38,5 mln ton).
Kolejnym argumentem przemawiającym za spadkami są nadzieje na przywrócenie umowy zbożowej po wizycie prezydenta Turcji w Rosji na początku tego tygodnia.
Uczestnicy rynku przyzwyczaili się do trwającej wojny i ciągłych zagrożeń związanych z eskalacją konfliktu i bombardowań infrastruktury portów nad Dunajem.
Na razie nie widać też większych reakcji na utrzymującą się suszę w Stanach Zjednoczonych, Indiach, czy ostatnie cięcia prognoz zbiorów pszenicy i rzepaku w Kanadzie. Być może reakcje wzrostowe pojawią się po publikacji wrześniowych prognoz USDA,
Ceny unijnego rzepaku oscylują od połowy sierpnia wokół poziomu 470 eur/t. Duża podaż nasion z nowych zbiorów na unijnym rynku, w tym import z Ukrainy (tam padł rekord produkcji) i zapowiedź 40% wzrostu areału zasiewów ozimych na Ukrainie stanowią przeciwwagę dla cięcia prognoz zbiorów canoli w Kanadzie i rosnących cen ropy naftowej.
W skali tygodnia rzepak podrożał o skromne 0,25 euro (0,25 euro) do 473,5 eur/t na zamknięciu piątkowej sesji, ale w skali miesiąca wzrost sięga 16,6% (67,25 eur/t).
Zmiany okresowe notowań kontraktów futures
RZUT OKA NA WYKRESY – zamknięcie z 01.09.2023
Giełda w Paryżu:
Giełda w Chicago:
Źródło cen: CBoT, Euronext-Paryż
