Za znaczeniem siarki przemawia niepodważalny fakt, iż brak jednego kilograma tego składnika uniemożliwia wykorzystanie około 10–15 kg azotu. Roślina, która nie dysponuje dostateczną ilością siarki, nie pobiera azotu z gleby, mimo iż zawartość tego składnika jest na odpowiednim poziomie. Co więcej, niedobór siarki powoduje zahamowanie obiegu azotu w roślinie. Konsekwencją tego procesu jest wzrost zawartości azotanów, które w dużych stężeniach zakłócają bilans składników mineralnych. Pamiętać należy,
że dodatkowo błędna diagnoza niedoborów (niedobory siarki często są mylone z niedoborami azotu) i dalsze nawożenie azotem prowadzi do jeszcze większej zapaści plonu. Oznacza to, że do efektywnego wykorzystania dużych dawek azotu, przykładowo w uprawie rzepaku, niezbędne jest pokrycie zapotrzebowania na siarkę. W innym wypadku pieniądze wydane na azot są w dużej części stracone.
że dodatkowo błędna diagnoza niedoborów (niedobory siarki często są mylone z niedoborami azotu) i dalsze nawożenie azotem prowadzi do jeszcze większej zapaści plonu. Oznacza to, że do efektywnego wykorzystania dużych dawek azotu, przykładowo w uprawie rzepaku, niezbędne jest pokrycie zapotrzebowania na siarkę. W innym wypadku pieniądze wydane na azot są w dużej części stracone.
Cały artykuł ukazał się w magazynie Agro Profil nr 12/2016