Stonka ziemniaczana (Leptinotarsa decemlineata) szkodnik ziemniaka znany każdemu producentowi ziemniaka mający skłonność do uodparniania się insektcydy.
Ostatnim czasem pogoda nam zaserwowała najlepsze warunki dla rozwoju stonki ziemniaczanej, czyli temperatura powietrza powyżej 25℃ i brak opadów. Co może się bezpośrednio przyczynić do zwiększenia jej występowania.
Stonka ziemniaczana – biologia szkodnika
Dorosłe osobniki zimują w glebie, a ich masowe pojawy można zauważyć, gdy temperatura gleby wyniesie ponad 15℃. Jaja są składane przez samice na spodniej stronie liści – w dużych grupach, dzięki temu mają ochronę przed deszczem oraz silnym działaniem promieni słonecznych. Następnie larwy przechodząc przez 4 stadia rozwojowe żerują na roślinach wgryzając dziury w liściach.
Masowe pojawienie się chrząszczy pokolenia letniego można spodziewać się na przełomie lipca i sierpnia.
Dorosły osobnik stonki ziemniaczanej. Autor: Kinga Włodarz
Czym zwalczać i kiedy?
Na rynku w większości na stonkę ziemniaczaną znajdziemy preparaty chemiczne, jednak i tu jest wyjątek bo dzięki wykorzystaniu szczepu Bacillus thuringiensis subsp. Tenebrionis jest na rynku preparat biologiczny.
Ochrona chemiczna powinna być zastosowana jak najszybciej po wykluciu się larw z jaj.
Obecnie na rynku producenci ziemniaka mają do wyboru ok. 11 substancji czynnych, które znajdują się w preparatach na stonkę ziemniaczaną.
Przykłady substancji czynnych, które są zastosowane w preparatach zarejestrowanych w celu zwalczania stonki ziemniaczanej.:
- Acetamipryd
- Azadyrachtyna A
- Beta-cyflutryna
- Chlorantraniliprol
- Cyjanotraniliprol
- Cypermetryna
- Deltametryna
- Fosmet
- Indoksakarb
- Lambda-cyhalotryna
- Spinosad
- Zeta-cypermetryna
Ponadto w odpowiedzi na ograniczenie użycia środków chemicznych na rynku istnieje preparat, który zawiera szczep Bacillus thuringiensis subsp. Tenebrionis – jako preparat biologiczny.
Autor: inż. Kinga Włodarz
