Żółte naczynia mają za zadanie przyciągać swoim kolorem owady. Najczęściej występują w formie małych wiaderek, które uzupełnia się wodą z dodatkiem substancji obniżającej napięcie powierzchniowe, np. płynu do mycia naczyń. Dzięki temu owady wpadają do roztworu i na tej podstawie możemy ocenić ich występowanie i szkodliwość. Wraz z nadejściem cieplejszej pogody można zaobserwować nalot chowacza brukwiaczka. Owadowi zimującemu na polach po rzepaku wystarczy temperatura 10–12°C do rozpoczęcia aktywności. Samice po zapłodnieniu składają u podstawy pędu jaja, z których po niecałych 2 tygodniach wylęgają się larwy żerujące wewnątrz pędu. Długość larwy o barwie żółto-białej wynosi około 7 mm. Głowa młodych larw jest początkowo czarna, a potem żółto-brązowa. Zabieg wykonuje się w chwili stwierdzenia ok. 20–25 chrząszczy w przeciągu 3 dni. Okres żerowania larw trwa 40 dni, po czym przepoczwarczają się w glebie. W początkowych fazach rozwoju można znaleźć larwy po przecięciu łodygi. W późniejszych fazach rozwojowych uszkodzenia można łatwo zauważyć po zdeformowanej łodydze.
Niewiele później na pola nalatuje chowacz czterozębny, którego larwy w przeciwieństwie do brukwiaczka żerują również na ogonkach liściowych. Metoda wykrywania i progi szkodliwość dla chowacza czterozębnego są takie same jak dla brukwiaczka. Do zwalczania chowaczy, wczesną wiosną można wykorzystać pyretroidy, które działają już w temperaturach powyżej 0⁰C. Można je stosować łącznie z fungicydami i nawozami dolistnymi, jednak należy zwracać uwagę na wysokość pH cieczy roboczej, gdyż najkorzystniej działają przy pH poniżej 7,5.
