czwartek, 2 maja, 2024
spot_imgspot_img

Tu mają wolność. Pływające konie znad Narwi [WIDEO]

spot_img

– Dla nas jest to widok codzienny, z tego względu, że konie na naszych pastwiskach mają w większości dostęp do rzeki, a wchodząc do niej radzą sobie z wysoką temperaturą powietrza i owadami, które im dokuczają – mówią Beata i Adrian, właściciele stada „pływających” koni znad Narwi, które w ostatnim czasie robią niemałą furorę w Internecie. 

– Nasze konie od wiosny do późnej jesieni są tylko i wyłącznie na pastwiskach, a jeżeli zachodzi taka potrzeba, to też tam je dokarmiamy, nie spędzamy ich do domu. Tu mają wolność, nie muszą stać w zamknięciu, mogą się wybiegać i dzięki temu prawidłowo rozwijać – twierdzą hodowcy z Zawyki-Fermy (gm. Suraż, woj. podlaskie). – Naprzeciwko wypasa się stado sąsiada i mimo tego, że jego klacze widzą się z naszymi, to jego stado nie korzysta z rzeki. Tamte konie przychodzą tylko, żeby się napić albo wtedy, kiedy muszą przejść na inne pastwisko. Myślę, że to nasza najstarsza klacz pokazała reszcie, że w wodzie jest fajnie, że jest chłodniej i nic nie gryzie – wyjaśniają.

Hodowla koni zimnokrwistych nad Narwią

Pani Beata Owsiejczuk i pan Adrian Budziński zajmują się hodowlą koni zimnokrwistych. Ich stado obecnie liczy 22 sztuki. 

– Pastwiska na tym terenie, nad rzeką Narew są słabej jakości, a konie potrafią je bardzo dobrze spożytkować. Zresztą widać po ich gabarytach, że niczego im nie brakuje. I dlatego zdecydowaliśmy się na powiększenie naszej hodowli, ponieważ tylko takie grunty posiadamy i użytkujemy – zauważają gospodarze. 

W rodzinie pani Beaty konie zimnokrwiste były od zawsze.

– Co prawda nigdy nie było ich w takiej ilości, jak teraz. Było ich mniej i wykorzystywane były przede wszystkim do pracy. Miłością do tych zwierząt zaraził mnie mój tata. Później podjęłam edukację w tym kierunku. To przede wszystkim pasja, bo hodowla koni jest bardzo wymagająca. Szczególnie ciężki jest okres wyźrebień, kiedy mamy 2-3 miesiące wytężonej pracy i praktycznie co godzinę jesteśmy w stajni – opowiadają pani Beata i pan Adrian.

Ważny apel hodowców do turystów!

Pływające konie cieszą się niemałym zainteresowaniem. Hodowcy jakiś czas temu zwrócili się jednak do turystów z apelem. 

– Problem jest, ponieważ ludzie nie mają na co dzień styczności z końmi, nie znają ich zachowań i boją się, że coś może im się stać w momencie, kiedy przepływają obok nich. I tutaj uczulam tych, którzy wypożyczają kajaki, że konie są w pełni zrelaksowane, one nie przejmują się tym, że ktoś jest obok nich. Należy tylko zachować spokój i rozwagę dla własnego bezpieczeństwa. Część osób ze strachu płoszy stado, wypędza je z tej wody. Zdarza się też, że ludzie niszczą nam ogrodzenia. Obok jest stado sąsiada i zwyczajnie boimy się, że te stada się połączą i uciekną. Jeżeli konie się nie znają, to ustalają między sobą hierarchię, kopią się, a nasze klacze są źrebne i boimy się, żeby nie stała się im krzywda. Kolejna kwestia to śmieci. Po turystach zostają butelki, opakowania. Wędkarze sami otwierają sobie bramy wjazdowe na pastwiska i wyjeżdżając nie zamykają ich. Istnieje ryzyko, że nasze konie gdzieś pójdą a ich poszukiwanie może trwać godzinami. Dlatego powstał nasz apel, żeby zostawiać samochody na drogach dojazdowych, ponieważ łąki są pastwiskami i te bramy są po coś zamknięte. Z drugiej strony cieszy nas, że rośnie świadomość, że te konie są tutaj i że jest to ich środowisko naturalne i to ludzie muszą się dostosować do nich, a nie odwrotnie – mówią mieszkańcy Zawyk Fermy.

Hodowla koni to spełnienie, radość i satysfakcja

– Cieszy szczególnie, kiedy widzimy, że urodzone w naszym stadzie źrebię rośnie, rozwija się na naszych oczach. Wtedy mamy poczucie, że nasza praca przynosi efekty i że ma sens. To buduje – nie kryją dumy gospodarze. 

Marta Śliwińska
Marta Śliwińska
Politolog z przypadku, kulturoznawca z zamiłowania i pasji. Przed laty wyjechałam z małej miejscowości do miasta, by znów powrócić na wieś – tym razem do pracy. To wieś i jej mieszkańcy są mi najbliżsi. Twórcy ludowi, artyści, gawędziarze, rolnicy - spotkania niby zwykłe, a jednak niezwykłe. Do takich ludzi chcę wracać, takich ludzi chcę pokazywać innym – szczerych, prawdziwych, pracowitych, z pasją. Wiem, że za każdą napotkaną osobą może kryć się niesamowita historia, która tylko czeka na odkrycie. „Rób to, co kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia” – hasło zgoła banalne, ale jakże prawdziwe w moim przypadku.

Napisz komentarz

5 1 vote
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Podobne artykuły

Bieżący Agro Profil

spot_img

Śledź nas

Ostatnie artykuły

Pogoda dla rolników

0
Would love your thoughts, please comment.x