Co znajdziesz w artykule?
Ursus C-330 jako lekki ciągnik rolniczy przez wiele lat stanowił nieodłączny element polskiego krajobrazu wiejskiego. Produkowany w latach 1967–1987 przez Zakłady Mechaniczne Ursus w Warszawie, był następcą modelu C-328 i szybko zdobył reputację maszyny niezawodnej, prostej w obsłudze oraz ekonomicznej. W roku 1986 wprowadzono jego zmodernizowaną wersję C-330M (produkowaną do 1993 roku), której celem było zwiększenie trwałości podzespołów, poprawa komfortu pracy operatora i przystosowanie konstrukcji do nowych wymagań użytkowników.
Konstrukcja podstawowa i silnik
Model C-330 napędzany był dwucylindrowym, czterosuwowym silnikiem wysokoprężnym S-312C o pojemności 1 960 cm³ i mocy 30 KM (22,5 kW) przy 2 200 obr./min. Skrzynia biegów miała 6 przełożeń do przodu i 2 do tyłu, co w połączeniu z prostą konstrukcją mechanizmu różnicowego zapewniało dużą trwałość oraz łatwość napraw.
W modelu C-330M zachowano ten sam silnik S-312C, który nadal generował około 31 KM. Skrzynia biegów pozostała mechaniczna i niesynchronizowana, ale niektóre jej elementy zostały wzmocnione, by sprostać dłuższemu okresowi eksploatacji. Choć na pierwszy rzut oka oba modele wyglądają podobnie i oferują zbliżone osiągi, modernizacja wprowadziła wiele subtelnych zmian, które w praktyce przełożyły się na większą niezawodność.
Zakres modernizacji w modelu C-330M
Modernizacja, którą otrzymał model C-330M, objęła przede wszystkim poprawę trwałości i ergonomii. Wzmocniono łożyskowanie skrzyni biegów oraz tylnego mostu, co zmniejszyło awaryjność w najbardziej obciążonych miejscach. Zmieniono przełożenia zwolnic, dzięki czemu ciągnik mógł poruszać się o około 8 procent szybciej niż jego poprzednik, zachowując przy tym tę samą moc.
Poprawiono także instalację elektryczną, zmieniając jej biegunowość (minus na masie) i dodając przerywacz kierunkowskazów oraz wyłącznik świateł awaryjnych. Modernizacja objęła również tłumik wydechowy (zastosowano dłuższy typ), co wpłynęło na niższy poziom hałasu podczas pracy.
Zmiany nie ominęły układu hydraulicznego. W ostatnich latach produkcji przeniesiono złącza hydrauliki zewnętrznej na wewnętrzną stronę błotnika, co ułatwiło dostęp i zwiększyło wygodę obsługi. Ulepszono także zaczepy transportowe i dodano drobne modyfikacje wizualne, które pomogły w odróżnieniu nowszej wersji od starszej.
Charakterystyka eksploatacyjna i użytkowa
Zarówno C-330, jak i C-330M to ciągniki idealne do gospodarstw o powierzchni do 15 hektarów. Sprawdzają się w lekkich pracach uprawowych, transportowych oraz w obsłudze maszyn pomocniczych. Ich konstrukcja pozwalała na wykorzystanie prostych narzędzi zaczepianych, a niskie zużycie paliwa czyniło z nich ekonomiczne rozwiązanie dla gospodarstw rodzinnych.
Rolnicy od lat doceniają Ursusa C-330 za prostotę, dostępność części i łatwość naprawy. Wersja C-330M wniosła do tej koncepcji dłuższą żywotność dzięki wzmocnieniom konstrukcyjnym oraz poprawionemu układowi smarowania. W praktyce przekładało się to na mniejszą liczbę usterek i niższe koszty utrzymania maszyny.
Oba modele posiadają zbiornik paliwa o pojemności 35 litrów, co w połączeniu z oszczędnym silnikiem pozwalało na wielogodzinną pracę bez konieczności tankowania.
Główne różnice techniczne pomiędzy ciągnikami
Porównując oba modele w zestawieniu technicznym, różnice przedstawiają się następująco:
- Przełożenia zwolnic – w C-330M zmieniono ich wartości, co zwiększyło prędkość maksymalną o około 8 procent.
- Skrzynia biegów i tylni most – w modelu M zastosowano wzmocnione łożyskowanie, co poprawiło trwałość tych elementów.
- Instalacja elektryczna – zmodernizowano układ, wprowadzając ujemny biegun masy, nowy typ przerywacza i dodatkowe kontrolki.
- Hydraulika i zaczepy – ulepszony układ hydrauliczny i zmodyfikowany zaczep transportowy zwiększyły wygodę użytkowania.
- Wygląd zewnętrzny – w późniejszych latach produkcji C-330M otrzymał nową kolorystykę (maskę i błotniki malowano na czerwono zamiast na żółto).
Choć nie są to zmiany rewolucyjne, dla użytkownika oznaczały wyraźny wzrost komfortu, mniejsze wibracje, lepszą kulturę pracy oraz bardziej niezawodną eksploatację.
Znaczenie modernizacji i praktyczne różnice w użytkowaniu
Ursus C-330M nie był nową konstrukcją, lecz dopracowaną wersją sprawdzonego C-330. Modernizacja dotyczyła głównie trwałości podzespołów, lepszego dopasowania do wymagań codziennej pracy oraz wygody obsługi. Wzmocnione łożyskowanie, zmiana przełożeń zwolnic czy unowocześniona instalacja elektryczna to modyfikacje, które trudno dostrzec na pierwszy rzut oka, ale mają realny wpływ na długowieczność maszyny.
W praktyce oba modele zachowują podobne możliwości robocze i identyczny zakres zastosowań. Różnice ujawniają się przede wszystkim po latach użytkowania – C-330M zużywa się wolniej i wymaga nieco mniej napraw w porównaniu ze starszą wersją. Dlatego wielu rolników uważa go za bardziej dopracowaną i dojrzalszą wersję klasycznego Ursusa.
Dzięki tym usprawnieniom C-330M stał się symbolicznym zwieńczeniem rozwoju lekkich ciągników rolniczych tej serii, łącząc niezawodność, prostotę i ekonomiczność z drobnymi ulepszeniami, które poprawiły komfort oraz trwałość. To właśnie te niuanse sprawiły, że model ten do dziś pozostaje ceniony zarówno przez użytkowników, jak i kolekcjonerów, stanowiąc ważny etap w historii polskiej techniki rolniczej.
