Co znajdziesz w artykule?
Okres żniw to dla rolnika czas intensywnej pracy w polu – niezależnie od tego, czy jego gospodarstwo opiera się głównie na produkcji roślinnej czy zwierzęcej. Korzystamy z każdego dnia słońca, by zebrać plony, a jednocześnie obserwujemy, jak sytuacja na rynku trzody chlewnej stabilizuje się, a miejscami nawet lekko poprawia.
Niemiecki rynek zaskakuje… brakiem zmian
W Niemczech handel na licytacjach ISW wreszcie zaczął funkcjonować na większą skalę. Zawieranych jest coraz więcej transakcji, dzięki czemu rolnicy mają szansę sprzedać zwierzęta. Niestety, ceny nadal pozostają na niskim poziomie – około 2,00 euro za kg w klasie E. To wciąż za mało, by mówić o realnych impulsach do podwyżek. Nic więc dziwnego, że sesje VEZG pozostają bez zmian – już trzeci tydzień z rzędu cena utrzymuje się na poziomie 1,95 euro/kg (czyli około 8,30 zł). To jednak także pozytywny sygnał – brak spadków oznacza, że ani kupujący, ani sprzedający nie planują dalszego obniżania stawek.
Co ciekawe, mimo wzmożonego handlu, średnia waga ubojowa nieco spadła – o 0,1 kg – przy ponad 250 tysiącach ubitych sztuk. To może świadczyć o stabilizacji podaży i ostrożnym podejściu producentów do planowania sprzedaży.
Polski rynek powoli się rozkręca
Na krajowym rynku widać pierwsze oznaki ożywienia. Coraz częściej pojawiają się oferty skupu tuczników po cenach zbliżonych do niemieckich. W przypadku sprzedaży całego samochodu (około 165–185 sztuk), możliwe jest uzyskanie 8,15–8,20 zł za kg w klasie E. Skąd taka zmiana, skoro zza Odry nie ma sygnału wzrostów?
Jak tłumaczy Bartosz Czarniak z Polsusu – rynek się uspokoił. Trzy tygodnie temu pojawiła się informacja, że jeden z transportów mięsa z Hiszpanii do krajów trzecich został cofnięty z powodu wykrycia podwyższonego poziomu testosteronu. Wzbudziło to niepokój – pojawiły się obawy o możliwość wstrzymania eksportu, co skutkowałoby zalewem europejskiego rynku mięsem z Półwyspu Iberyjskiego. Na szczęście był to przypadek incydentalny – sytuacja nie powtórzyła się, a eksport wrócił na dawne tory. Dzięki temu rynek odetchnął, a importerzy nie muszą obniżać stawek z obawy o nadpodaż taniego surowca.
Koszty produkcji – poprawa na krotką metę
Z perspektywy rolnika istotna jest nie tylko cena sprzedaży, ale i opłacalność produkcji. Tutaj można dostrzec pozytywny trend – żniwa powodują spadki cen komponentów paszowych. Nawet importowana śruta sojowa, wcześniej bardzo droga, staje się bardziej dostępna cenowo. To pomaga poprawić bilans ekonomiczny hodowli, przynajmniej na krótką metę.
Mniejsze gospodarstwa nie wytrzymują konkurencji i rezygnują z hodowli.
Mimo lekkiej poprawy sytuacji, nie możemy zapominać o długofalowych problemach sektora trzody chlewnej w Polsce. Coraz większa koncentracja produkcji (średnia wielkość stada przekroczyła 200 sztuk) wskazuje, że mniejsze gospodarstwa nie wytrzymują konkurencji i rezygnują z hodowli.
Dlatego – jak podkreśla Bartosz Czarniak – potrzebujemy kompleksowej strategii dla branży trzodowej, rozpisanej na kolejną dekadę, tworzonej we współpracy z Ministerstwem Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Tylko wtedy możliwe będzie zapewnienie stabilnych warunków funkcjonowania zarówno dużym, jak i mniejszym gospodarstwom.
W tym kontekście rzecznik Polsusu zwraca się także do nowo powołanego Ministra Rolnictwa, Pana Stefana Krajewskiego, gratulując objęcia funkcji i deklarując gotowość branży do trudnych, ale potrzebnych rozmów.
