Indeks cen żywności FAO, który odzwierciedla międzynarodowe ceny najczęściej sprzedawanych artykułów spożywczych, osiągnął w styczniu wynik 135,7 pkt. Oznacza to wzrost miesięczny indeksu o 1,1% po spadku o niespełna 1% w grudniu i poziom o 20% wyższy w stosunku do stycznia 2021 roku. Przyglądając się poszczególnym grupom towarów (subindeksom) można zauważyć, że w styczniu nadal rosły międzynarodowe ceny produktów mlecznych i do trendu wzrostowego wróciły ceny olejów roślinnych.
W tym samym czasie ceny zbóż i mięsa pozostawały stabilne, a światowe ceny cukru spadały drugi miesiąc z rzędu.
Przypominamy, że mimo spadku w grudniu średnioroczny Indeks cen żywności FAO wzrósł w 2021 roku aż o 28,1%, a wzrost dotyczył wszystkich grup towarowych.
Indeks cen olejów roślinnych FAO wzrósł w styczniu najbardziej, bo o 7,4 procent w stosunku do grudnia i ustanowił nowy rekord. Wzrost ten odzwierciedlał wyższe notowania oleju palmowego, sojowego, rzepakowego i słonecznikowego. Po krótkotrwałym spadku, międzynarodowe ceny oleju palmowego odbiły się w styczniu, w dużej mierze podszyte obawami o możliwe ograniczenie możliwości eksportowych z Indonezji, największego światowego eksportera oleju palmowego, a także słabą produkcją w kluczowych krajach produkujących. Światowe ceny oleju sojowego również wzrosły, wspierane przez duże zakupy importowe, zwłaszcza z Indii. W międzyczasie ceny rzepaku i oleju słonecznikowego rosły odpowiednio przez utrzymującą się ograniczoną podaż i rosnący globalny popyt importowy. Rosnące ceny ropy naftowej również wspierały międzynarodowe wartości olejów roślinnych.
Indeks cen produktów mlecznych FAO odnotował w styczniu wzrost o 3,1 procent w porównaniu z poprzednim miesiącem. Był to piąty z rzędu wzrostowy miesiąc. W skali roku indeks ten zyskał 18,7%. W styczniu notowania cen produktów mlecznych wzrosły, przy czym najbardziej wzrosły ceny odtłuszczonego mleka w proszku i masła. Styczniowy wzrost wynikał z zacieśnienia na światowych rynkach, odzwierciedlającego zmniejszenie dostępności eksportu, zwłaszcza z Europy Zachodniej, gdzie odnotowane zmniejszenie dostaw mleka w niektórych dużych krajach produkujących mleko. Oczekiwania, że w nadchodzących miesiącach produkcja mleka w Oceanii pozostanie poniżej średnich poziomów, przyczyniły się do zacieśnienia prognoz podaży na światowych rynkach mleczarskich. Dodatkowo, opóźnienia w przetwórstwie mleka i transporcie spowodowane niedoborami siły roboczej związanymi z COVID-19 przyczyniły się do wyższych cen mleka.
Indeks cen mięsa FAO wyniósł 112,6 pkt w styczniu, co oznacza symboliczny wzrost miesięczny. Nadal jednak ceny mięsa były o 17,3 procent powyżej ich wartości ze stycznia poprzedniego roku. W styczniu ceny bydła osiągnęły nowy szczyt, do czego przyczynił się silny globalny popyt importowy przewyższający dostawy eksportowe, głównie z Brazylii i Oceanii, co odzwierciedla niższe dostawy bydła do przetwórstwa. Tymczasem notowania wieprzowiny nieznacznie wzrosły, ponieważ niedobory siły roboczej i wysokie koszty produkcji osłabiły globalną podaż, przeciwdziałając presji spadkowej wywołanej spowolnieniem importu w Chinach. Z kolei ceny mięsa owczego i drobiowego uległy dalszemu osłabieniu, ponieważ światowe dostawy eksportowe przewyższyły popyt z importu, pomimo ograniczonych dostaw wynikających z opóźnień w produkcji i transporcie związanych z COVID-19 oraz epidemii ptasiej grypy w niektórych dużych krajach produkujących mięso drobiowe.
Indeks cen zbóż FAO był w styczniu o skromne 0,1 procenta wyższy niż miesiąc wcześniej i 12,5% powyżej stycznia 2021 roku.. Światowe ceny pszenicy spadły w styczniu o 3,1 procent, przy zwiększonych dostawach sezonowych z dużych zbiorów w Australii i Argentynie. Jednak wsparcie ze strony utrzymującego się silnego popytu w warunkach ograniczonej globalnej dostępności pszenicy wyższej jakości oraz niepewności co do dostaw na eksport zapobiegły dalszemu spadkowi cen. Z kolei ceny eksportowe kukurydzy wzrosły w styczniu o 3,8 procent od grudnia, głównie z powodu obaw o utrzymujące się susze na półkuli południowej, czyli w Argentynie i Brazylii. Wśród innych zbóż gruboziarnistych w styczniu wzrosły również międzynarodowe ceny sorgo, zgodnie z trendami cenowymi kukurydzy, ale notowania jęczmienia były nieco niższe. Zakończenie zbiorów głównych zbóż u głównych dostawców i zakupy dokonywane przez azjatyckich nabywców również podniosły w styczniu międzynarodowe ceny ryżu o 3,1 procent.
Indeks cen cukru FAO spadł w styczniu o 3,1 procent i był najniższy od sześciu miesięcy. Styczniowy spadek międzynarodowych notowań cukru był związany głównie z korzystnymi perspektywami produkcji i dobrymi postępami zbiorów u głównych eksporterów, czyli w Indiach i Tajlandii, oraz lepszymi opadami deszczu w kluczowych obszarach uprawy Brazylii. Ponadto niższe ceny etanolu w Brazylii wywarły w styczniu dalszą presję na obniżenie światowych cen cukru. Jednak umocnienie brazylijskiego reala w stosunku do dolara amerykańskiego, co zwykle ogranicza dostawy z Brazylii, największego światowego eksportera cukru, zapobiegło poważniejszym spadkom cen cukru.
Andrzej Bąk – eWGT
Źródło: FAO
