Ograniczanie emisji amoniaku – Kodeks dobrej praktyki rolniczej
Zgodnie z przepisami Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej, nr 2016/2284, z dnia 14 grudnia 2016 r., w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczeń atmosferycznych, zmiany dyrektywy 2003/35/WE oraz uchylenia dyrektywy 2001/81/WE (tzw. Dyrektywy NEC – dot. krajowych pułapów emisji – przyp. red.), Polska, jako kraj członkowski Unii Europejskiej, zobowiązania jest do podjęcia działań zmierzających do redukcji zanieczyszczeń powietrza. Sposobem na to jest m.in. opracowanie i upowszechnianie „Kodeksu dobrej praktyki rolniczej w zakresie ograniczania emisji amoniaku”.
W związku z powyższym, 9 sierpnia 2019 r. została opublikowana ustawa o zmianie ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw. W efekcie powstał też dokument pod pełną nazwą: „Kodeks doradczy dobrej praktyki rolniczej dotyczący ograniczenia emisji amoniaku”.
Co zawiera dokument?
Opracowaniem Kodeksu zajęli się eksperci z instytutów nadzorowanych przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Dokument precyzuje szereg praktyk rolniczych służących ograniczeniu emisji amoniaku do atmosfery. Przy czym, istotnym kryterium jest możliwość zastosowania opisanych metod w polskim rolnictwie.
Informacje zawarte w Kodeksie zestawiono w sześciu tematycznych blokach: „Zarządzanie azotem z uwzględnieniem cyklu obiegu azotu”, „Żywieniowe metody ograniczania emisji amoniaku z produkcji zwierzęcej”, „Niskoemisyjne systemy utrzymania zwierząt”, „Niskoemisyjne systemy przechowywania nawozów naturalnych”, „Niskoemisyjne techniki aplikacji nawozów naturalnych|” i „Ograniczenie emisji amoniaku podczas stosowania nawozów mineralnych”.
Kodeks zawiera zatem obszerną charakterystykę i opisy niskoemisyjnych technik rozprowadzania i przechowywania nawozów oraz systemów utrzymywania i żywienia zwierząt. W Kodeksie zamieszczono również zalecenia dotyczące racjonalizacji nawożenia azotowego. Istotnym aspektem doboru praktyk jest ich potencjał i skuteczność w kwestii ograniczenia emisji Uwzględniono także szacowanie kosztów stosowania praktyk oraz skalę trudności ich wdrażania.
Zalety Kodeksu
„Kodeks doradczy dobrej praktyki rolniczej dotyczący ograniczenia emisji amoniaku” , w założeniu, ma być narzędziem pomocnym w procesie upowszechnianiu metod ograniczania emisji amoniaku z rolnictwa, a także racjonalnego zarządzania azotem w gospodarstwach rolnych. Kodeks zawiera liczne odwołania do Zbioru Zaleceń Dobrej Praktyki Rolniczej, regulującego zasady ochrony wód przed zanieczyszczeniami azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych. Powyższe dokumenty pełnią ważną rolę w zakresie dostosowań polskiego sektora rolnego do działań związanych z realizacją wymogów Unii Europejskiej dla ochrony środowiska.
Źródło: www.gov.pl
tekst przygotował: Robert Gorczyński
