Notowania pszenicy stabilizują się na początku II połowy lipca, ale w trendzie wzrostowym pozostaje rzepak
Końcówka minionego tygodnia (10-17.07.2020) przyniosła korektę wcześniejszych wzrostów pszenicy za oceanem i unijnych zbóż. W konsekwencji ostatnich spadków pszenica oraz kukurydza zamknęły w Paryżu tydzień na minusie. Zysk w skali tygodnia odnotował jednak rzepak, wspierany kolejnymi maksimami w notowaniach oleju palmowego i drogą ropą. Wszystkie trzy wymienione kontrakty pozostają zdecydowanie podrożały w skali ostatniego miesiąca.
Zmiany okresowe notowań kontraktów futures na zboża i oleiste:
| Kontrakt futures
(najbliższa seria) |
Cena zamknięcia
17.07.2020 |
Zmiana
tygodniowa |
Zmiana
miesięczna |
Zmiana
roczna |
| Paryż – kukurydza (stary zbiór) | 174,5 eur/t | -1,3%
(-2,25 eur/t) |
+5,3%
(+8,75 eur/t) |
-2,1%
(-3,75 eur/t) |
| Paryż – pszenica (nowy zbiór) | 184,75 eur/t | -1,2%
(-2,25 eur/t) |
+2,5%
(+4,5 eur/t) |
+4,5%
(+8,0 eur/t) |
| Paryż – rzepak (nowy zbiór) | 384,0 eur/t | +0,2%
(+0,75 eur/t) |
+2,3%
(+8,5 eur/t) |
+2,5%
(+9,5 eur/t) |
| Winnipeg – canola (kanadyjski rzepak) | 483,5 cad/t | +0,8% | +2,2% | +8,9% |
| EUR/USD | 1,14278 | +1,1% | +1,7% | +1,8% |
| Chicago – kukurydza | 131,1 usd/t | -2,2% | +0,9% | -23,6% |
| Chicago – pszenica (SRW) | 196,5 usd/t | +0,1% | +8,2% | +5,8% |
| Chicago – soja | 330,2 usd/t | +0,7% | +2,5% | +1,8% |
| Chicago – śruta sojowa | 315,8 usd/t | -1,5% | -0,5% | -6,8% |
W I dekadzie lipca notowania pszenicy rosły po obu stronach Atlantyku, ponieważ najnowsze prognozy zakładają mniejsze zbiory u kluczowych eksporterów tego zboża na świecie (UE, Rosja, USA). Połowa miesiąca przyniosła lekką korektę w dół wynikającą z rosnącej podaży nowych zbiorów na półkuli północnej. Warto pamiętać, że globalna produkcja i zapasy pszenicy oceniane są nadal na rekordowym poziomie.
Na giełdzie w Paryżu kontrakt na nowe zbiory pszenicy wyceniany jest w połowie lipca na 185 eur/t, czyli 4,5 euro wyżej niż miesiąc wcześniej. Unijna pszenica ustanawiała w lipcu swoje wielotygodniowe maksima, a kontrakt w Chicago był najdroższy od kwietnia tego roku. Wiosenna susza w Europie i w basenie Morza Czarnego negatywnie wpływa na plonowanie pszenicy ozimej w wielu krajach. Początek zbiorów przynosi olbrzymią niepewność i zróżnicowanie w wydajności. Unijne zbiory ucierpią też z powodu mniejszego areału we Francji. Wsparciem dla notowań giełdowych są także rosnące ceny eksportowe pszenicy. W połowie lipca Egipt, największy importer tego zboża na świecie, musiał zapłacić za rosyjską pszenicę aż o 8 usd/t więcej niż jeszcze tydzień wcześniej.
W Chicago zwyżki napędzane były dodatkowo zakupami spekulacyjnymi funduszy hedgingowych i pogłoskami, że Chiny obok kukurydzy i soi będą kupować także amerykańską pszenicę.
Notowaniami giełdowymi kukurydzy rządzi w lipcu pogoda
W USA pandemia koronawirusa przyniosła załamanie popytu na bioetanol produkowany z kukurydzy (30-40% zbiorów) w I połowie tego roku. Dodatkowo zapowiedź rekordowych amerykańskich zbiorów i zapasów sprawiły, że ceny kukurydzy w Chicago spadły w maju do poziomu 125 usd/t – najniżej od 4 lat. Tegoroczne zasiewy kukurydzy przebiegały w USA sprawnie, ale niskie ceny ograniczyły mocno obsiany areał. Był to, obok suchej i gorącej pogody, pretekst do wybicia notowań kukurydzy w górę w końcówce czerwca. Lipiec przyniósł poprawę pogody (niższe temperatury i więcej opadów) w pasie upraw kukurydzy, która wchodzi właśnie w kluczowy okres rozwoju. Okazuje się, że mimo mniejszego areału, nadal możliwe są bardzo duże zbiory w USA. W konsekwencji wyceny w Chicago podążają w stronę wieloletnich minimów. O dalszych zmianach na rynku kukurydzy zdecyduje przebieg pogody w kolejnych kilku tygodniach.
Wycena unijnego kontraktu na kukurydzę z nowych zbiorów (na wykresie jest stary zbiór) oscyluje wokół poziomu 170 eur/t już od połowy lutego. Dopiero przełom czerwca i lipca przyniósł wybicie w górę o kilkanaście euro, a następnie powrót w stronę wielomiesięcznej średniej (analogicznie jak w Chicago). Unijne zbiory kukurydzy powinny być w tym roku wyjątkowo dobre, a nasz sąsiad – Ukraina ma szansę zaliczyć nowy rekord. Stąd też nie będzie problemów z podażą tego zboża. Ewentualnym wsparciem dla cen kukurydzy mogą być problemy pogodowe.
Unijny rzepak ustanawia w połowie lipca pięciomiesięczne maksima
Luty i marzec przyniósł głębokie przeceny nasion rzepaku wynikające z załamania się popytu na paliwa, w tym na biopaliwa. Światowa pandemia koronawirusa sprawiła, że w Paryżu wycena kontraktu spadła w pobliże 340 eur/t w połowie marca. W kwietniu ceny rzepaku wróciły do trendu wzrostowego, który pozwolił na odrobienie większości wcześniejszych strat i wyniósł notowania giełdowe nasion w pobliże 385 eur/t w połowie lipca. Oznacza to poziom cen nienotowany od 5 miesięcy. Zwyżki na rynku rzepaku są konsekwencją zapowiedzi fatalnej produkcji nasion w UE w tym roku. Ostatnie prognozy wskazują, że zbiory rzepaku w UE wyniosą tylko 16,8 mln ton i będą najniższa od 2006 roku. Kontrakt na rzepak naśladuje też rosnące ceny olejów roślinnych (głównie palmowego), które odbiły w górę śladem ropy. Importowany do UE olej palmowy stanowi blisko 30% całej konsumpcji olejów roślinnych.
Lipcowe prognozy Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa (USDA)
Prognoza globalnej produkcji pszenicy w sezonie 2020/21 została obniżona o 4,1 mln ton (od czerwca), do nadal rekordowych 769,3 mln ton. Jednocześnie dzięki mniejszej (m/m) konsumpcji (751,6 mln ton) obniżono o 1,3 mln ton, do ciągle rekordowych 314,8 mln ton, oczekiwane zapasy na koniec tego sezonu. Warto zauważyć, że gorsze prognozy zbiorów (m/m) dotyczą kilku głównych eksporterów (UE, USA i Rosji). USDA podniósł (o 1,5 mln ton do 38 mln ton) unijny eksport pszenicy w minionym już sezonie 2019/20. Stąd też UE weszła w nowy sezon z mniejszymi zapasami niż szacowano w czerwcu. Unijna produkcja pszenicy w tym roku została obniżona do 139,5 mln ton (141 mln ton w czerwcu) w porównaniu do 154,9 mln ton rok temu.
Światowe zbiory kukurydzy w sezonie 2020/21 obniżono aż o 25,3 mln ton (w porównaniu z czerwcem) do 1,163 mld ton. Cięcie dotyczyło USA i było konsekwencją dużo mniejszego niż zakładano wcześniej areału upraw. Globalna konsumpcja (1,160 mld ton) została lekko skorygowana w dół i będzie mniejsza od produkcji. Stąd zapasy na koniec sezonu powinny lekko wzrosnąć rok do roku. Unijna produkcja kukurydzy oceniana jest na wysokim poziomie 68,3 mln ton.
Światowa produkcja soi w nowym sezonie prognozowana jest na 362,5 mln ton (-0,3 mln ton od czerwca), z rekordem w Brazylii (131 mln ton). Światowa konsumpcja soi powinna sięgnąć rekordowe 363,6 mln ton i przewyższy minimalnie produkcję. Doprowadzi to do zmniejszenia o 5% (r/r) zapasów soi na koniec sezonu 2020/21.
Światowe zbiory rzepaku oceniane są na 69,8 mln ton (-1 mln ton od czerwca) i powinny być wyższe o prawie 2 mln ton niż w sezonie 2019/20. Produkcja nasion w UE została oszacowana na 16,80 mln ton (bez zmian od czerwca), czyli nieco poniżej katastrofalnego 2019 roku. Unijny import rzepaku powinien wzrosnąć do rekordowych 6 mln ton.
Andrzej Bąk – eWGT
Źródło: Euronext-Paryż, CBoT, USDA, KE
