Co znajdziesz w artykule?
Kiła kapusty jest chorobą roślin kapustnych, która powodowana jest przez pierwotniaka Plasmodiophora brassicae. Jest ona szczególnie uciążliwa w uprawie rzepaku ozimego. Atakuje rośliny już jesienią i znacznie obniża ich wigor, a nierzadko prowadzi do zamierania roślin i strat w obsadzie. W przypadku wystąpienia kiły kapusty na danym polu mamy dwie możliwości — zaniechać uprawy rzepaku na wiele lat lub wybrać nasiona rzepaku odmian kiłoodpornych.
Kiła kapusty szybko się rozprzestrzenia
Patogen powodujący kiłę kapusty bytuje w glebie i może łatwo się z nią rozprzestrzeniać pomiędzy polami np. na częściach maszyn rolniczych. Co powoduje, że jest często przenoszony z jednego pola na drugie w obrębie gospodarstwa. Zwiększaniu jego presji w glebie sprzyja uprawa rzepaku ozimego, a przede wszystkim zbyt krótka rotacja płodozmianu — częsta uprawa rzepaku na danym polu. Nie można zapomnieć, że powoduje on także choroby na innych roślinach z rodziny kapustowatych, w tym chwastach. Wszystkie te elementy powodują, że praktycznie niemożliwie jest jego „pozbycie” się z gleby, zwłaszcza że formy przetrwalnikowe mogą nie tracić zdolności rozwoju nawet do 20 lat.
Więcej na temat kiły kapustnych w rzepaku przeczytać można tutaj: https://osadkowski.pl/portal/agrotechnika/agrotechnika-rzepak/kila-kapusty-w-rzepaku/
Charakterystyczne objawy
Pierwotniak atakuje korzenie rzepaku ozimego już w okresie jesiennym. Na porażonych roślinach widoczne są guzy (zgrubienia korzenia). W efekcie czego ograniczony zostaje transport wody i składników pokarmowych.
W początkowym okresie rozwoju choroby na danym polu objawy będą pojawiały się na pojedynczych roślinach. W kolejnych sezonach wegetacyjnych będzie można zaobserwować szybki wzrost liczby porażonych roślin rzepaku ozimego.
Poważne konsekwencje
W przypadku upraw rzepaku ozimego odmian niekiłoodpornych konsekwencje wystąpienia choroby są bardzo poważne. Porażone jesienią rośliny są w gorszej kondycji, co znacznie zmniejsza ich zimotrwałość. W związku z tym większość roślin wypada w okresie zimowym. Jeżeli rośliny nie wymarzną, to mają zdecydowanie mniejszy wigor.
Kiła kapusty powoduje znaczny spadek poziomu plonowania rzepaku ozimego. Ograniczyć negatywny wpływ choroby na efekt ekonomiczny uprawy można sięgając po odmiany kiłoodporne.
Odmiany o wysokim potencjalne plonowania
Prowadzone prace hodowlane pozwoliły na uzyskanie odmian o bardzo wysokiej odporności na kiłę kapusty, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiego genetycznego potencjału plonowania. Dlatego, też przemyślany wybór odmiany kiłoodopornej pozwala na uzyskanie plonów podobnych, jeśli nie wyższych od „klasycznych” odmian. Wynika z tego jednoznacznie, że wysiew odmian kiłoodpornych oznacza, że nie można zakładać z góry niższego plonu rzepaku ozimego.
W ofercie firmy Osadkowski dostępne są nasiona rzepaku ozimego odmian kiłoodpornych — LG Tarantula F1 i RGT Pegazzus F1.
LG Tarantula — wyróżniająca odporność
Jest to nowość w ofercie firmy Osadkowski, która została zarejestrowana w Polsce w 2024 roku. Podczas badań prowadzonych przez Instytut Ochrony Roślin- PIB wykazała wyróżniającą się odpornością na kiłę kapusty, ponieważ uzyskała wynik 2,5 w skali 25- stopniowej (tym niższa wartość indeksu, tym lepiej).
Kiłoodporność nie jest jedyną cechą użytkową LG Tarantula, oprócz niej warto zwrócić uwagę na:
- bardzo wysoki genetyczny potencjał plonowania
- profil zdrowotności — gen RML7
- odporność na TuYV
- bardzo dobrą zimotrwałość
RGT Pegazzus F1 – wysoki i stabilny plon
Odmiana zarejestrowana w Polsce w 2021 roku i od kilku sezonów dostępna w ofercie firmy Osadkowski. W ocenie odporności na kiłę kapusty uzyskała nieco niższy wynik niż LG Tarantula. Doświadczenia polowe oraz opinie użytkowników wskazują, że RGT Pegazzus F1 plonuje na poziomie standardowych odmian.
