Co znajdziesz w artykule?
Na wcześnie sianych plantacjach rzepaku pojawiają się pierwsze naloty mszyc – w kolejności mszycy kapuścianej oraz mszycy brzoskwiniowo ziemniaczanej. Bardzo ważna jest obecnie lustracja pól, ze względu na to że mszyce niosą ze sobą duże zagrożenie dla roślin (choroby wirusowe).
Szkodliwość mszyc
Bezpośrednie szkody powstają na skutek wysysania soków z tkanek, co w przypadku masowego zasiedlenia może prowadzić do zahamowania wzrostu, zniekształcenia lub obumarcia fragmentów, bądź nawet całych roślin; żerowanie mszyc na łuszczynach prowadzi do słabego wykształcenia nasion, a nawet usychania łuszczyn. Szkody w wyniku żerowania mszyc są potęgowane w warunkach niedoboru wilgoci. Szkodliwość pośrednia mszyc związana jest z przenoszeniem przez nie groźnych wirusów, w przypadku rzepaku ozimego m.in. żółtaczki rzepy (TuYV) – głównie przez mszycę brzoskwiniową. Dodatkowo w miejscach nakłuć tkanek oraz na wydzielinach mszyc mogą rozwinąć się wtórnie patogeny chorobotwórcze.
Ochrona chemiczna: alfa-cypermetryna, deltametryna, acetamipryd + lambda-cyhalotryna
Inne szkodniki
Oprócz mszyc mamy lokalnie duże naloty i żerowanie pchełki rzepakowej oraz żerowanie larw I stadium II pokolenia tantnisia krzyżowiaczka.
W dalszym ciągu dużym zagrożeniem są gryzonie!
Duże porażenia mączniakiem rzekomym.
