Co znajdziesz w artykule?
Obornik kurzy od lat cieszy się uznaniem wśród rolników, którzy poszukują naturalnych i skutecznych metod nawożenia. Jest wyjątkowo bogaty w składniki pokarmowe i działa szybciej niż większość nawozów naturalnych. Odpowiednie stosowanie pozwala znacząco zwiększyć plony i poprawić żyzność gleby. Poniżej znajdziesz praktyczne wskazówki, oparte na doświadczeniu gospodarstw i badaniach agronomicznych.
Wartość nawozowa obornika kurzego
Kurzy obornik zawiera średnio od 1,5 do 2,5% azotu, 1,5 do 2,5% fosforu oraz 1 do 1,5% potasu. W porównaniu z obornikiem bydlęcym czy świńskim ma wyższe stężenie składników, co przekłada się na szybsze działanie. Dodatkowo jest bogaty w wapń i mikroelementy, takie jak magnez, żelazo, miedź czy cynk. Dzięki temu poprawia strukturę gleby i wspiera rozwój roślin nawet na glebach o niższej zasobności.
Ważną cechą jest wysoka zawartość azotu w formach łatwo dostępnych. Z tego powodu obornik kurzy wymaga ostrożnego dawkowania, aby uniknąć przenawożenia i przypaleń roślin.
Przygotowanie obornika przed zastosowaniem
Świeży obornik kurzy ma bardzo silne działanie i nie powinien być stosowany bezpośrednio pod rośliny w trakcie wegetacji. Najlepszym rozwiązaniem jest kompostowanie przez minimum 6–9 miesięcy. Proces ten pozwala obniżyć zawartość amoniaku, ustabilizować skład chemiczny i poprawić strukturę nawozu. Kompostowanie można prowadzić samodzielnie, mieszając obornik z materiałem bogatym w węgiel, np. słomą lub trocinami.
Podczas kompostowania warto regularnie kontrolować wilgotność pryzmy – zbyt suchy materiał będzie się rozkładał powoli, natomiast zbyt mokry może prowadzić do strat azotu w postaci ulatniającego się amoniaku.
Optymalne terminy nawożenia obornikiem kurzym
Najkorzystniej jest stosować obornik kurzy jesienią, po zbiorach, aby miał czas wniknąć w glebę i przekształcić składniki w formy dostępne dla roślin. Rozsiew na glebę i przyoranie na głębokość 10–15 cm to praktyka, która pozwala ograniczyć straty składników lotnych i poprawić ich wiązanie w profilu glebowym.
W przypadku roślin wymagających wysokiej dawki azotu, takich jak kukurydza, można zastosować kurzy obornik wiosną, ale w dawce mniejszej i najlepiej 2–3 tygodnie przed siewem. Dzięki temu uniknie się ryzyka zbyt wysokiego zasolenia w początkowej fazie wzrostu.
Obornik kurzy – dawkowanie i sposób aplikacji
Średnia dawka dla pól uprawnych wynosi 1,5–2,5 t/ha w przeliczeniu na suchą masę. Na glebach lekkich zaleca się stosowanie niższych dawek, aby uniknąć nadmiernego zasolenia. W uprawach warzywnych dawki mogą być mniejsze, ale bardziej regularne, szczególnie w przypadku roślin o krótkim okresie wegetacji.
Obornik kurzy można aplikować w postaci sypkiej lub granulowanej. Forma granulowana jest wygodniejsza w transporcie i rozsiewie, a także ma mniejszy zapach. Pozwala również precyzyjniej dobrać ilość nawozu, co jest istotne przy nawożeniu roślin wrażliwych.
Obornik kurzy i jego wpływ na strukturę gleby i mikroflorę
Oprócz dostarczania składników mineralnych, obornik kurzy wzbogaca glebę w materię organiczną. Działa korzystnie na pojemność wodną gleby i jej przewiewność, co sprzyja rozwojowi pożytecznych mikroorganizmów. Regularne stosowanie w dobrze dobranych dawkach pozwala odbudować próchnicę i ograniczyć erozję glebową.
Warto pamiętać, że intensywne nawożenie obornikiem kurzym może podnieść odczyn gleby. Na glebach o odczynie zasadowym warto kontrolować pH, aby nie doprowadzić do utrudnienia pobierania mikroelementów przez rośliny.
Zastosowanie w gospodarstwach ekologicznych
Kurzy obornik jest dopuszczony do stosowania w rolnictwie ekologicznym, o ile pochodzi od zwierząt utrzymywanych zgodnie z zasadami certyfikacji. W gospodarstwach ekologicznych często stosuje się go w rotacji nawozów naturalnych, aby utrzymać równowagę składników odżywczych w glebie.
Rolnicy ekologiczni szczególnie doceniają połączenie obornika kurzego z zielonym nawozem, np. międzyplonami z roślin bobowatych. Takie połączenie dostarcza zarówno szybko działającego azotu, jak i materii organicznej rozkładającej się w dłuższym okresie.
Najczęstsze błędy w stosowaniu obornika kurzego
Do najczęstszych błędów należy nadmierne dawkowanie, szczególnie w uprawach wrażliwych na zasolenie, takich jak ogórek czy sałata. Innym problemem jest stosowanie świeżego obornika tuż przed siewem, co może prowadzić do strat wschodów. Równie niekorzystne jest rozsiewanie na zamarzniętą glebę, ponieważ sprzyja to spływowi składników i zanieczyszczeniu wód.
Świadome i planowe stosowanie obornika kurzego pozwala w pełni wykorzystać jego potencjał. Odpowiednie przygotowanie, precyzyjne dawkowanie oraz dostosowanie terminu aplikacji do potrzeb upraw to elementy, które decydują o tym, czy stanie się on źródłem stabilnych i wysokich plonów w gospodarstwie.
