Co znajdziesz w artykule?
Ursus C-360 pojawił się w polskich gospodarstwach w latach siedemdziesiątych XX wieku jako następca modelu C-355. Był odpowiedzią na zapotrzebowanie rolników na maszynę o większej mocy, lepszej ergonomii i trwałości. Produkowany w Zakładach Mechanicznych Ursus w Warszawie, szybko stał się najpopularniejszym ciągnikiem średniej mocy w Polsce. Prosta konstrukcja, łatwy dostęp do części zamiennych oraz możliwość samodzielnych napraw sprawiły, że do dziś jest chętnie użytkowany i ceniony przez rolników.
Parametry silnika i moc Ursusa C-360
Sercem Ursusa C-360 jest czterosuwowy, wysokoprężny silnik o oznaczeniu S-4003. To jednostka czterocylindrowa, chłodzona cieczą, wyposażona w bezpośredni wtrysk paliwa. Oficjalne dane fabryczne podają, że silnik generuje moc 52 KM przy 2200 obr./min. Dla wielu rolników oznaczało to ogromny postęp w stosunku do wcześniejszego modelu C-355, który dysponował 47 KM.
Moment obrotowy maksymalny wynosi około 188 Nm przy 1600 obr./min, co przekłada się na dobrą siłę uciągu i zdolność do pracy z narzędziami o większym zapotrzebowaniu na moc. Przy pracy polowej te parametry pozwalają na efektywne wykorzystanie ciągnika w orce, bronowaniu, kultywatorowaniu czy transporcie.
Znaczenie mocy w pracy gospodarstwa
Dla rolnika liczba koni mechanicznych w ciągniku to nie tylko wartość w katalogu technicznym. W praktyce przekłada się ona na wydajność prac polowych, czas ich wykonania i możliwości agregowania z maszynami.
C-360 z mocą 52 KM może współpracować z pługiem trójskibowym, zestawami uprawowo-siewnymi, kosiarkami rotacyjnymi, a także wózkami transportowymi o sporej ładowności. Dla średnich gospodarstw w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych oznaczało to prawdziwy skok technologiczny, pozwalający na większą efektywność i skrócenie czasu prac.
Wpływ konstrukcji silnika na osiągi
Silnik S-4003 w C-360 charakteryzuje się stosunkowo prostą budową, co ułatwia obsługę techniczną i naprawy. Wysokoprężna konstrukcja pozwalała na spalanie oleju napędowego niższej jakości, co w warunkach PRL miało ogromne znaczenie.
Ze względu na stosunkowo niskie obroty maksymalne i wysoki moment obrotowy, C-360 dobrze radzi sobie w ciężkiej pracy polowej, nawet na glebach trudniejszych w uprawie. Moc przenoszona jest na tylne koła poprzez skrzynię biegów o ośmiu przełożeniach do przodu i dwóch do tyłu, co umożliwia dopasowanie prędkości jazdy do charakteru pracy.
Modernizacje i wpływ na moc ciągnika Ursus C-360
Wielu rolników z czasem decydowało się na modyfikacje zwiększające moc Ursusa C-360. Popularne było montowanie turbosprężarki, co mogło podnieść moc do około 60–65 KM, jednak takie rozwiązanie wymagało wzmocnienia elementów silnika i układu chłodzenia.
Inną praktyką było wymienianie silnika na jednostkę z modelu Ursus 4011 lub z wersji eksportowych, które w niektórych przypadkach miały lepsze parametry. Należy jednak pamiętać, że fabryczna konstrukcja C-360 była projektowana do mocy 52 KM i nadmierne jej zwiększanie mogło skrócić żywotność podzespołów.
Praktyczne wskazówki dotyczące wykorzystania mocy
Aby w pełni wykorzystać moc 52 KM, należy dbać o prawidłowe ustawienie pompy wtryskowej i wtryskiwaczy, utrzymywać czystość filtra powietrza oraz regularnie wymieniać olej silnikowy. Spadek mocy może wynikać z zużycia elementów układu paliwowego, nieszczelności w dolocie lub niewłaściwego ustawienia kąta wtrysku.
Warto pamiętać, że efektywna moc na wale odbioru mocy (WOM) jest nieco niższa niż nominalne 52 KM, ponieważ część energii tracona jest na potrzeby samego ciągnika. Mimo to C-360 zapewnia wystarczającą rezerwę mocy do większości prac w gospodarstwie, szczególnie przy umiarkowanym obciążeniu.
Dlaczego moc Ursusa C-360 wciąż wystarcza?
Choć współczesne ciągniki tej klasy mocy oferują bardziej zaawansowane rozwiązania, C-360 nadal znajduje swoje miejsce w wielu gospodarstwach. Jego moc 52 KM w połączeniu z prostotą obsługi i niskimi kosztami utrzymania sprawia, że jest wykorzystywany zarówno do prac polowych, jak i pomocniczych, takich jak transport, prace leśne czy odśnieżanie.
