Co znajdziesz w artykule?
W ubiegłym tygodniu (10-14.02.2025) nastąpiły mieszane ruchy na światowych rynkach. Para walutowa EUR/USD wzrosła o 1,6% do 1.0492, przekładając się na szersze zmiany na rynkach. Napięcia handlowe pozostają na pierwszym planie informacji rynkowych. Po chwilowym uspokojeniu sytuacji Stany Zjednoczone podobno rozważają nowe taryfy celne na import z Chin, Meksyku i Kanady. Jeśli zostaną wdrożone, ruchy te mogą znacząco zakłócić globalne przepływy handlowe, wpływając zarówno na eksport produktów rolnych, jak i koszty nakładów ponoszonych przez amerykańskich rolników.
W Chicago pszenica wspięła się na 3,5 miesięczne maksima, a kukurydza pozostaje w okolicy 1,5 rocznego szczytu
W I połowie lutego w Chicago przeważały wzrosty na rynku pszenicy, czemu sprzyja (obok zagrożeń pogodowych) słaby dolar i silny popyt eksportowy na amerykańskie pochodzenie. W skali tygodnia (kończącego się 14.02.2025) pszenica SRW podrożała o 3% do 221 usd/t – najwyżej od 3,5 miesiąca. Na ceny kontraktów giełdowych na pszenicę wpływają obecnie zagrożenia pogodowe dotyczące pszenicy ozimej w USA, Rosji i Europie. Amerykański eksport pszenicy korzysta ze spowolnienia dostaw z basenu Morza Czarnego, jednak mniejsze od początku tego roku o ponad połowę dostawy z Rosji i Ukrainy nie pomagają znaleźć nabywców na unijną pszenicę. Miejsce to zajmuje pszenica z Australii i Argentyny, gdzie właśnie kończą się zbiory.
Kontrakt najbliższy na amerykańską kukurydzę porusza się w lutym w trendzie bocznym 190-195 usd/t po zaliczeniu 1,5 rocznego szczytu ok. 196 usd/t w końcówce stycznia. Miniony tydzień kukurydza zamknęła wzrostem o 1,8% do 195,4 usd/t. Kukurydza pozostaje pod wpływem pogarszającego się bilansu w USA i w skali globalnej za sprawą malejących oczekiwań zbiorów w Argentynie. Popyt krajowy (USA) na etanol i eksport napędzają ceny. Jednak ciągle w powietrzu wisi zagrożenie wojną celną z Meksykiem – największym importerem amerykańskiej kukurydzy.
Soja potaniała w skali tygodnia o 1,3% i kosztowała w piątek ok. 381 usd/t. W przeciwieństwie do zbóż soja jest też znacznie tańsza niż rok temu. Amerykański bilans soi poprawił się w tym sezonie, a zapasy nasion wzrosną. W skali globalnej zbiory soi powinny być najwyższe w historii dzięki rekordowej produkcji w Brazylii i ciągle dobrej w Argentynie, chociaż w tym przypadku szacunki spadają. Zapasy soi na koniec sezonu mocno wzrosną, mimo to notowania nasion utrzymują się stosunkowo wysoko dzięki silnemu przerobowi w USA i dobrej sprzedaży eksportowej. Zagrożeniem dla cen amerykańskiej soi byłoby objęcie tego towaru chińskimi cłami odwetowym na amerykański eksport do Chin. Na razie soja i inne towary rolnicze zostały przez Pekin pominięte.
Na Euronext-Paryż (Matif) stare zboża pozostają stabilne, ale nowe zbiory kukurydzy i soi drożeją
W Paryżu najbliższa seria kukurydzy już od września 2024 roku porusza się w zakresie korytarza wahań 200 – 220 eur/t. W I połowie lutego seria na marzec 2025 roku pozostaje w górnej połowie wspomnianego przedziału oscylując wokół poziomu 215 eur/t, a kończąc miniony tydzień ceną 214,25 eur/t. W tym samym czasie kontrakt na nowy zbiór kukurydzy wzrósł do ok. 220 eur/t, zyskując w skali tygodnia 2,5 euro. Ceny starej kukurydzy stabilizują się w Paryżu pod wpływem taniego importu z Ukrainy, niezłych zbiorów w UE i dobrych we Francji. Jednocześnie wzrósł w skali roku unijny import kukurydzy, który sięga na 9-go lutego 12,40 mln ton i wyprzedza tempo z poprzedniego sezonu o 6%. Pochodzenie ukraińskie stanowi 56% całego importu (nieco mniej niż przed rokiem).
Kontrakt na starą pszenicę już od połowy grudnia porusza się w szerokim trendzie bocznym 225-240 eur/t. W I połowie lutego notowania marcowej pszenicy oscylują wokół 232 eur/t, a miniony tydzień kontrakt zamknął przeceną o 2 euro do 232,75 eur/t.
Jednocześnie zagrożenia pogodowe wywindowały w górę do blisko 240 eur/t ceny nowego zbioru pszenicy. Seria na dostawę we wrześniu podrożała o 5 euro w skali tygodnia. W odbiciu cen nowych zbiorów pomagają doniesienia o złym stanie upraw ozimych w Rosji i pogarszająca się kondycja we Francji. Wzrostowi cen sprzyjała niepewność związana z obserwowanym w połowie lutego atakiem mrozów w USA, Europie i basenie Morza Czarnego. Jednocześnie stary zbiór pszenicy nadal z trudem znajduje nabywców na rynku międzynarodowym w obliczu silnej konkurencji z Australii, Argentyny i USA. Ostatnie umocnienie euro wobec dolara tę konkurencyjność jeszcze bardziej osłabia.
Kontrakt na unijny rzepak podlega dużej zmienności
Od połowy listopada pojawiła się podwyższona zmienność na rynku rzepaku, a ceny poruszają się w szerokim zakresie 490 – 555 eur/t. W połowie lutego stary zbiór rzepaku wyceniany był na Matif na ok. 527 eur/t, czyli 11 euro niżej niż przed miesiącem. W skali minionego tygodnia kontrakt na stary rzepak podrożał jednak o 10 eur/t.
Nasiona z nowych zbiorów są znacznie tańsze, bo zamknęły piątek ceną 493 eur/t po wzroście o 5 euro w skali tygodnia. W ostatnich tygodniach maleje różnica w wycenie starego i nowego zbioru rzepaku co pokazuje, że rynek jest coraz mniej pewny wzrostu podaży na unijnym rynku tych nasion po nowych zbiorach. Na ceny rzepaku w UE wpływają zmiany na rynku kompleksu sojowego, kanadyjskiej canoli i olejów roślinnych, zwłaszcza oleju palmowego. Jednocześnie cenom rzepaku pomaga popyt ze strony przemysłu biopaliwowego po nałożeniu ograniczeń na import biodiesla z Chin.
Zmiany okresowe notowań – tabela
Rzut oka na wykresy
Kontrakty na zboża
Kontrakty na nasiona oleiste
Źródło cen: CBoT, Euronext-Paryż (Matif)
